زایلوفون در گروه ساز های ضربی، اولین ساز مضرابی بود که جایگاهی دائمی در ارکستر پیدا کرد.
این ساز از تعدادی تیغه های چوبی با طول های مختلف که مانند کلاویه های پیانو چیده شده اند تشکیل شده.
در زیر ساز یک جعبه رزنانس وجود دارد که به صدا حجم و طنین می دهد.
زایلوفون را به وسیله دو مضراب پلاستیکی یا کائوچویی، یا الیاف نخی مینوازند.
نت نویسی این ساز، روی یک خط و با کلید سُل است، اما صدادهی آن یک اکتاو بالاتر است.
محدوده صوتی آن نیز سه اکتاو است.
👇👇👇👇
اجرای بخشی از “کارمن” اثر ژرژ بیزه با زایلوفون
#Alexey_Chizhik