یادگیری یک ساز تنها به کودک مربوط نبوده و والدین او نقش مهمی را ایفا می کنند، کودک شما به راهنمایی و تشویق شما نیاز دارد. در ادامه این مطلب، بر اساس گروه سنی فرزندتان می توانید کشف کنید که چگونه یک رابطه ی ماندگار بین کودک و ساز مورد انتخابش بسازید.
***
راهکارهای تمرینی برای کودکان سنین مدرسه ابتدایی
به کودک خود کمک کنید تا یک مکان خاص را برای تمرین ساز در خانه پیدا کند. هر روز یک زمان مشخصی را برای تمرین در نظر بگیرید. بعضی
کودکان صبح ها قبل از مدرسه، در بهترین حالت خودشان هستند. بعضی کودکان نیر ترجیح می دهند بعد از ظهر و پس از رفع خستگی به تمرین ساز
خود بپردازند. بهتر است از کلمات “نواختن” یا “ساز زدن” استفاده کنید تا کلمه ی “تمرین کردن”! سعی کنید که در روند تمرین فرزندتان نقش
موثری داشته باشید، مثلا وقتی در حال نواختن است، از او بپرسید: «میتونی بهم نشون بدی چی یاد گرفتی؟!»، یا حتی همگام با فرزندتان نواختن
ساز را یاد بگیرید!
برای هر قدمی که بر میدارد او را تحسین کنید. هیچگاه درباره ی صدای ساز زدن کودکتان اظهار نظر منفی نکنید. ایجاد صدایی دلنشین، نیاز به
تلاش و زمان دارد. دیگر اعضای خانواده را تشویق کنید تا از تلاش کودکتان تعریف کنند. توجه مثبت، در او ایجاد انگیزه می کند.
به یاد داشته باشید که همیشه در فرآیند یادگیری، پستی و بلندی وجود دارد. شما و کودکتان باید انتظار زمانهای دلسردی را داشته باشید، آنها را
بپذیرید، و روی این حقیقت مثبت تمرکز کنید که او در حال یادگیری موسیقی است. به او یادآوری کنید که همه چیز و همه کار ارزش زمان و تلاش را
دارد.
یک الگوی مثبت برای فرزند خود فراهم کنید. او را برای شنیدن اجرای موسیقیدان ها به کنسرت ها و اجرا های مختلف ببرید. او را به تماشای فیلم
هایی بنشانید که موسیقیدان ها را در نقش های مثبت و موثر نشان می دهد، مانند فیلم
Music Of The Heart
در ایران با نام آوای قلب ها، اشک ها و لبخند ها، انیمیشن
Sing! و…
اگر به دنبال کلاس خصوصی هستید، یک معلم واجد شرایط و شایسته پیدا کنید که بتوانید به راحتی با او صحبت کنید. از او درباره ی شیوه و نگاهش
به تدریس بپرسید، در صورت امکان با دیگر شاگردان او و والدین آنها نیز حرف بزنید. مطمئن شوید که کودکتان با معلمش راحت است
راهکارهای تمرین برای نوجوانان سنین راهنمایی و دبیرستان
به فرزندتان کمک کنید تا یک روتین برای تمرین خود در نظر بگیرد، بهتر است در این رابطه با معلم مشورت صورت بگیرد. یک تمرین روتین نیم
ساعته ، میتواند شامل موارد زیر باشد
گرم کردن – ١ تا ٣ دقیقه
نواختن یک قطعه ی آشنا و سرگرم کننده که به آن تسلط کافی دارد – ٣ تا ۵ دقیقه
کار کردن روی یک قطعه ی جدید یا سخت – ١٠ تا ١۵ دقیقه
کار کردن روی پیش نیازهای تکنیکی، مثل گام و آرپژ – ۵ دقیقه
نواختن یک قطعه ی آشنا و سرگرم کننده برای بخش پایانی
هنرجویان دبیرستانی احتمالا مسائل تکنیکی بیشتری در نواختن دارند، ولی آنها همچنین قادر هستند که با تمرکز و مدت زمان طولانی تر تمرین کنند.
به فرزندتان یادآوری کنید که تنها نواختن آهنگهای آشنا و آسان، کمکی به پیشرفتش نمی کند. به او توضیح دهید که یادگیری مرحله به مرحله است.
بعضی وقتها ممکن است یک هنرجو به مدت طولانی، روی یک قطعه بدون هیچ پیشرفت قابل مشاهده ای کار کند، و بعد جهشی ناگهانی در تواناییش
ظاهر شود. بعضی اوقات هم یادگیری خیلی سریع اتفاق می افتد. آنچه مهم است این است که بدانید که تمرین مستمر، قطعا نتیجه بخش خواهد بود.
به موسیقیدان جوان خود کمک کنید تا برای تمریناتش هدف گذاری کند. یادداشت کردن نکاتی درباره روند تمرینش به او کمک می کند تا از نقاط
ضعف و قدرت روند یادگیری یک قطعه ی جدید آگاهی پیدا کند.
در آخر اینکه به عنوان یک والد، هرگز کیفیت صدای نواختن فرزندتان را قضاوت نکنید. صدا های گوش خراش و نت های اشتباه، همواره بخشی از
فرآیند یادگیری و تسلط یافتن بر یک ساز موسیقی است!
Source: FamilyEducation-Tips-For-Parents
اجرایی از جکی ایوانکو که به عنوان یکی از جوان ترین خوانندگان اپرا شناخته شده است.
Jackie_Evancho (age 9)
O Mio Babbino Caro