احمد عاشورپور، پدر موسیقی محلی گیلان

 

احمد عاشورپور خواننده، آهنگساز، ترانه‌سرا و همچنین مهندس کشاورزی بود. بیشتر ترانه‌های او به زبان گیلکی و برخی نیز به زبان فارسی بوده و از وی به‌عنوان پدر موسیقی فولکلور گیلان یاد می‌شود.

 احمد عاشورپور، در ۱۸ بهمن ۱۲۹۶ در بندر انزلی زاده شد. او از کودکی با مطالعه اشعار کلاسیک ایرانی با وزن و قافیه و ریتم در شعر آشنا شد. بعد ها در رشته مهندسی کشاورزی در دانشگاه تهران مشغول به تحصیل شد.

 در سال ۱۳۲۲ به “ابوالحسن صبا” معرفی شد و در رادیو تهران به خوانندگی پرداخت. در آن زمان او و معتمد وزیری (از اهالی کردستان) نخستین کسانی بودند که ترانه‌های محلی را به عرصهٔ رادیو کشاندند. در این دوره با “مرتضی محجوبی” و “حسین تهرانی ” همکاری می کرد. او همچنین به دعوت “روح‌الله خالقی “با انجمن ملی موسیقی همکاری داشت.

 ترانه‌های او را نه تنها مردم گیلان که بسیاری از مردم در سایر نقاط ایران ورد زبان داشتند. در دورانی که ترانه‌های محلی بسیار حقیرتر از خواندن ترانه‌های معمول به نظر می‌آمد، او به خواندن ترانه‌های مردمی پرداخت، ترانه‌هایی که رنگ و بوی زندگی مردم کوچه و بازار، مردم زحمت کش و تهی دستان را داشت.

 او می‌دانست اصالت معنای کهنگی و در جا زدن ندارد بلکه هنر وقتی اصالت دارد که محصول زمانه اش باشد و از دل نیازهای زمانه برآمده باشد.

 بر همین اساس بود که او با موسیقی مردمی اروپا آشنایی یافت و نزد یک خانم اتریشی به یادگیری موسیقی پرداخت.
موسیقی عاشورپور بازآفرینی خلاق و هنرمندانهٔ موسیقی فولکور و مردمی بود.

امید، عنصر شاخص ترانه‌های عاشورپور بود زیرا برای مردمی می خواند که در پهنهٔ شالیزارها به جنگ زالوها می‌روند تا زندگی را پیدا کنند و موسیقی امید بخش می‌خواهند، موسیقی که طوفان دریا را به عرصهٔ کلام بکشاند. همانطور که در قسمتی از یکی از ترانه‌هایش گفته : “زیباتر از جهان امید ای دوست، جهانی نیست”

عاشورپور عاشق مردم بود و بارها گفته بود که تنها آرزویم خوشبختی همهٔ مردم جهان به‌ویژه مردم ایران است. این سخن او تنها شعار نبود،بلکه او با هنر خود این عشق را به اثبات رسانید.

برخی از آثار مشهور او: آی لیلی،جینگه جینگه جان، دریا طوفان،کوراشیم،پاچه لیلی،گل بیاره و … هستند که امروزه توسط هنرمندان دیگر نیز بازخوانی شده اند.

استاد عاشورپور در ۲۲ دی ۱۳۸۶ در تهران درگذشت.

source: wikipedia
@partmusicschool

بخشی از ترانه جینگه جینگه جان

 

بخشی از ترانه جمعه بازار

عجیب ترین ساز های تاریخ موسیقی

 

سازشناسی
عجیب ترین سازهای تاریخ موسیقی :

سازِ #کورا یکی از عجیب ترین ساز های موسیقی مربوط به غرب آفریقا است.
این ساز ترکیبی از لوت و هارپ و گیتار فلامنکو می باشد.

تاریخچه این ساز به قرن ۱۶ در قبیله “ماندینکا” در آفریقا باز میگردد. کورا با خشک کردنِ میوه ی بسیار بزرگ “کالاباش” و نصف کردن آن، و با استفاده از پوست گاو و چوب ساخته می شود.

در گذشته بومیان آفریقا برای روایت داستان های تاریخی از همراهی این ساز استفاده می کردند و به نوازنده ی کورا، “جالی” می گفتند.

کورا از ۲۱ سیم تشکیل شده که نوازنده ۱۰ سیم را با دست راست و ۱۱ سیم را با دست چپ می نوازد.

مجموعه قطعه هایی برای کورا از سالها قبل به صورت سینه به سینه و نسل به نسل بین نوازنده های افریقایی منتقل شده و تنهای برخی از این آثار توسط آهنگسازان غربی مکتوب شده است.

امروزه این ساز در کشور هایی مانند “گینه” “گینه بیسائو” “سنگال” “مالی” “بورکینا فاسو” نواخته می شود.

source: English Wikipedia
@partmusicschool
👇👇👇
https://www.youtube.com/watch?v=pJUE03aeaQ4