الا فیتزجرالد خواننده آمریکایی موسیقی جز معروف به «بانو الا» یا «بانوی اول آواز» بود.
او در عمر پربار خود چهارده بار جایزه گرمی را دریافت کرد!
بسیاری از بزرگان جز مثل لویی آرمسترانگ و دوک الینگتن و کانت بیسی و نت کینگ کول و
فرانک سیناترا و دیزی گیلیسپی و بنی گودمن با او برنامه اجرا کرده‌اند.
او در سال ۱۹۱۷ در ایالت ویرجینیا به دنیا آمد و در نیویورک بزرگ شد.
او دوران کودکی و نوجوانی را در فقر و تنگدستی سپری کرد و در سال قبل از موفقیت خود، بی خانمان بود.
وی از سال ۱۹۳۴ و با شرکت در یک مسابقه آواز شروع به خوانندگی کرد.
اِلا با صدایی زیبا و رسا و استعداد فراوان در تکنیک های آواز جز(بهترین نمونه آن توانایی اِسکَت)، تمامی رقیبان خود را از میدان خارج می کرد
و بدون شک در آن دوره کسی را در رده و هم ردیف او پیدا نخواهیم کرد!
فیتزجرالد در اواخر عمر به دلیل مرض دیابت کور شد و در سال ۱۹۹۳ پزشکان پاهایش را قطع کردند.
سرانجام در ۷۸ سالگی در سال ۱۹۹۶ درگذشت.
source: harmonytalk. wikipedia
@partmusicschool
👇👇👇
Cry Me A River
یونیس کتلین وِیمون، با نام هنری نینا سیمون پیانیست، خواننده، آهنگساز و فعال حقوق مدنی، در ۲۱ فوریه ۱۹۳۳ در کارولینای شمالی آمریکا به دنیا آمد.
او از سه‌سالگی شروع به نواختن پیانو کرد و از همان کودکی در کلیسای محلی اجراهایی داشت. دوازده‌ساله بود که اولین کنسرتش را با اجرای آثاری از #باخ برگزار کرد.
پس از پایان دبیرستان برای ورود به موسسه موسیقی کرتیس در فیلادلفیا اقدام کرد که درخواستش پذیرفته نشد، مسئله‌ای که سیمون معتقد بود ارتباط مستقیم با نژادش و رنگ پوستش داشت.پس از این ماجرا به نیویورک نقل مکان کرد و در مدرسه موسیقی #جولیارد شروع به تحصیل کرد.
موسيقي نینا سیمون چيزي فراتر از تاثيرگذار بود، فراتر از موسيقي. فلسفه و ايماني بود به اين که عليرغم تمام اين مشکلات ما تا آخر راه هستيم. و نه تنها تا آخر راه هستيم بلکه نجات پيدا مي‌کنيم و پيروز خواهيم بود.
او می گوید: مسأله من نه پيانوي کلاسيک بود، نه موسيقي کلاسيک و نه حتي موسيقي پاپ. مسأله من موسيقي جنبش حقوق مدني بود
وی در سال ۲۰۰۰ برنده جایزه گرمی شد درحالی‌که پیشتر ۱۵ بار نامزد این جایزه شده بود. به او هم‌چنین دو مدرک افتخاری در زمینه موسیقی و علوم انسانی اعطا شد.
نینا سیمون با تلفیق و ترکیب موسیقی کلاسیک، جز و پاپ سبکی بسیار شخصی و غیرمتعارف پدید آورد و در طول بیش از ۴ دهه فعالیت هنری با آثار و اجراهای مملو از شور و شوق و احساس تأثیر فراوانی بر دیگر موسیقیدانان گذاشت.
بیلی هالیدی، با نام اصلی النورا فیگن در ۷ آوریل ۱۹۱۵ در فیلادلفیا به دنیا آمد. به علت فقر و تنگدستی، نتوانست به تحصیل ادامه دهد و هنوز کلاس پنجم را تمام نکرده بود که ناچار به ترک تحصیل شد.
بی سوادی و بی پولی او را به تقاضای کار در یک سالن رقص در مرحله هارلم سوق داد. در همان حین که جواب رد شنیده بود متوجه شد که فرصتی برای یک خواننده در همان سالن وجود دارد و تصادفاً توانست به خوانندگی در آنجا مشغول شود.
تازه 20 ساله شده بود که منتقد و تهیه کننده معروف دنیای موزیک، «جان هاموند» با صدای او آشنا شد و ادعای او که اعلام کرده بود صدای « بیلی هالیدی» بهترین صدای است که تاکنون شنیده است موقعیت بی نظیری برای خواننده جوان ایجاد کرد. صدای پر جذبه خواننده جوان در ضمن آنکه از حسِ غمگین و دلسرد « بلوز» برخوردار است در عین حال مملو است از انرژی و قدرتیست که در جَز می توان سراغ گرفت.
صدای محزون ولی خروشان بیلی هالیدی با ترانه « میوه عجیب» به اوج خود رسید. ترانه ای که به کشتن سیاه پوستان اعتراض کرده بود. تلخی و خشمِِ فروخورده این ترانه که هر از چندگاهی یک کلمه را با لحنی غرش گونه ادا می کرد، بی شک ماندگارترین اثراعتراضی است که یک سیاهپوست در برابر نژادپرستی خلق کرده است.
.
او در 44 سالگی ضمن تحمل زندگی تخریب شده توسط نژادپرستی و مواد مخدر چشم از جهان فرو بست. تاسف اصلی در این است که بیلی هالیدی با وجود تاثیر شگرف و عظیمش بر موسیقی جهان، در تنگدستی و تنهایی فوت کرد.
source: Wikipedia.marde-rooz
@partmusicschool
بشنوید: ترانه یکشنبه غم انگیز و میوه عجیب از بیلی هالیدی
