#سوی دیگر آلبوم مستقل #کوارتت_شهرزاد به آهنگسازی #هوشیار_خیام و تهیه‌کنندگی موسسه‌ی فرهنگی – هنری بارانا است که به تازگی منتشر شده و در تاریخ بیستم اردیبهشت ماه از آن رونمایی شد.
سوی دیگر الهام گرفته از کتابی با همین نام اثر آلفرد کوبین بوده که به توصیف شهری خیالی، زائیده ذهن شخصیت خیالی داستان می پردازد. به گفته ی خیام، از دیدگاه موسیقی ، «سوی دیگر» آونگی است بین شرق و غرب. آونگی بین موسیقی مسبوق سازهای زهی و جهانی صوتی از هارمونیک‌ها و آرتیکولاسیون‌هایی یادآور موسیقی الکترونیک، آواهای کولی، تاثیرات موسیقی بالکان، آسیای دور و…
آنسامبل شهرزاد که به اجرا و ضبط این اثر پرداخته اند نیز چند سالیست که با حضور نوازندگان حرفه ای موسیقی کلاسیک تشکیل شده است. اعضای این گروه “تینا جامه‌گرمی”، “نگار نوراد”، “یگانه حسینی نیا” و “نیلوفر سهی” بوده و به تازگی “لعیا اعتمادی” نیز به آنها پیوسته است.
ایگور استراوینسکی یکی از تاثیرگذارترین و مهمترین آهنگسازان قرن بیستم محسوب می‌شود.
استراوینسکی در ۱۷ ژوئن ۱۸۸۲ در لومونوسف روسیه در به دنیا آمد.
مادرش نوازنده پیانو و پدرش خواننده اپرا بود و با هنرمندان بزرگی مانند #کورساکف روابط نزدیک داشت و این امر سبب شد که ایگور در محیطی سرشار از موسیقی و هنر بزرگ شود.
ایگور نه ساله بود که شروع به آموختن پیانو کرد و به سرعت توانایی خواندن قطعات موسیقی را پیدا کرد.
پدر و مادرش قصد نداشتند پسرشان موسیقیدان شود بنابراین به اصرار خانواده به تحصیل حقوق در دانشگاه سنت پیترز بورگ پرداخت و ازدواج کرد.
اغلب ملودی هایی را که به ذهنش می رسید در دم ثبت می کرد، روزی امکان ارائه کارهایش به ریمسکی کورساکف فراهم شد، ولی کورساکف به او گفت که بهتر است به تحصیل حقوق ادامه دهد!
اما به او پیشنهاد داد اگر مایل است می تواند برای فراگیری هارمونی و کنترپوان نزد وی آید.
حدود پنج سال از این موضوع گذشت، ایگور شبانه روز حرفهای استاد را در تمرینات خود به کار می بست، بارها و بارها کارهای خود را به کورساکف نشان داد و او هیچ یک را نمی پذیرفت تا اینکه روزی یکی از کارهای مفصل او را لایق اجرا دانست که عبارت بود از یک سمفونی و تعدادی آواز.
موسیقی استراوینسکی همراه با تغییر ملیتها و خط سیر پر فراز و نشیب زندگیش، دچار تحولات قابل توجهی شد.
آثار استراوینسکی با نقاط شاخصی مانند جلوه های ارکسترال، سنکوپها و الگوهای ریتمیک پیچیده، استفاده از فاصله های ناهماهنگ و … شناخته می شوند.
در ۱۹۱۷ استراوینسکی در ایتالیا با #پابلو_پیکاسو نقاش اسپانیایی، آشنا شده بود که این آشنایی نه تنها به نقاشی پیکاسو از پرتره استراوینسکی منجر شد، بلکه کار مشترک را نیز به دنبال داشت و این دو هنرمند به اتفاق لئونید ماسین طراح رقص باله ، در سال ۱۹۲۰ باله پولچینلا Pulcinella را روی صحنه بردند.
او با وجود اینکه علاقه اش به آهنگسازی بیشتر از اجرا بود اما در سالهای بعد به عنوان رهبر ارکستر و پیانیست به تور اروپا رفت وآمریکا در سال ۱۹۲۵ برای اولین بار شاهد حضور او بود.
از آثار او می توان به سموفونی ها، کنسرتو ویولن، باله های مشهور “پرندهٔ آتشین” ، “پتروشکا “و “پرستش بهار” اشاره کرد.
«پرستش بهار» جنجال بزرگی در دنیای موسیقی به راه انداخت و بحثهای داغی را در همه‌جا برانگیخت و تا به آن روز کسی هرگز چیزی شبیه به آن نشنیده بود و استراوینسکی را به نگین افتخار موسیقی مدرن تبدیل کرد.
source: wikipedia harmonytalk bartarin ha
@partmusicschool
👇👇👇
رقص روس از باله ی #پتروشکا
اثر #ایگور_استراوینسکی
سایمون_رتل و ارکستر فیلارمونیک برلین
