Tag: سوپرانو

 

 

در قسمت های قبل درباره نحوه شکل گیری اپرا و ویژگی های آن در دوران #باروک و #کلاسیک صحبت شد.

اپرا به رشد و شکوفایی خود ادامه داد و در دوران #رمانتیک عظیم تر و دراماتیک تر از قبل شده بود. در این دوران، طبقه متوسط جدیدی به مخاطبین اپرا اضافه شدند و آهنگسازان برای راضی نگاه داشتن آن ها، سوژه ی آثار خود را از ادبیات “شکسپیر” “گوته” “هوگو” و … می گرفتند و کمتر به داستان ها و افسانه های یونان باستان روی می آوردند.

اغلب اپراهای ایتالیایی یا فرانسوی در این دوران داستان های تراژیکی دارند و شخصیت “زن قهرمان” در این آثار بسیار پر رنگ تر از قبل است، با سرنوشتی تراژیک و اغلب همراه با فروپاشی روانی، که با عنوان

Mad Scene

در دنیای اپرا شناخته می شود!

اپرای بزرگ دوران رمانتیک، تمام المان های هنری را درخود دارد، آواز های سولو، گروه کُر، باله و انواع رقص ،میزانسن و صحنه آرایی و…
در این دوره #اپرتا نیز رواج یافت. اپرتا به معنی اپرای سبک یا غیر جدی (هم در محتوا و هم در نوع موسیقی) است و تا حدود نقاط مشترکی با نمایش موزیکال کمدی دارد.

در میانه های قرن 19 با شکل گیری #بل_کانتو مواجه هستیم. بل کانتو که در ایتالیایی به معنای آواز زیبا (یا زیبا خواندن) است، به مکتب آواز ایتالیایی که در قرون 18 و 19 میلادی سراسر اروپا را فرا گرفته بود اشاره دارد و معانی گسترده ای دارد که در این متن نمیتوان به توضیح آن ها پرداخت.

سه آهنگساز ایتالیایی این دوره یعنی #جواکینو_روسینی #وینچنزو_بلینی و #گائتانو_دونیزتی از مهم ترین اپرا نویسان در این دوره هستند که آثار بزرگی از خود به جای گذاشته اند. این آهنگسازان و آثارشان، خوانندگان اپرا را به مکتب بل کانتو تشویق می کردند و هر یک از آثارشان به سطح بالایی از تکنیک های آوازی نیازمند است، مانند اپرای #نورما اثر بلینی که به یک #سوپرانو کلوراتورا با توانایی های بالای دراماتیک نیاز دارد، یا اپرای #سیندرلا اثر روسینی که به تکنیک #فیوریتورا نیاز دارد، به این معنا که خواننده باید به صورت بداهه، به اجرای زینت ها در ملودی اش بپردازد.

یکی از شناخته شده ترین اپراهای قرن نوزدهم، #کارمن اثر #ژرژ_بیزه آهنگساز فرانسوی است. داستان یک زن کولی آزاد و سربازی که به او دل میبندد، کارمن سرشار است از ملودی های بسیار زیبا، صحنه پردازی متفاوت از سایر آثار اپرایی و حرکات موزون و …

در ادامه درباره دو غول اپرا در دوره رمانتیک، یعنی #جوزپه_وردی و #ریشارد_واگنر صحبت خواهیم کرد….
(ادامه دارد)

“ترجمه توسط آموزشگاه موسیقی پارت“

Source: sfopera – greensboroopera – study. com
@partmusicschool

 

‍ناتالی دسه متولد 19 آوریل 1965 از مشهور ترین خوانندگان سوپرانو کلوراتورا فرانسه می باشد.
او استعداد آواز خود را در زمانی که در کلاس های بازیگری و رقص شرکت می کرد کشف کرد و از آن پس تمرکز خود را بر موسیقی گذاشت و وارد کنسرواتوار “بردو” شد.
او سپس در مسابقات بین المللی موتسارت در اپرای وین شرکت کرد و مقام اول را کسب کرد، این اتفاق باعث شهرت فراوان او در صحنه جهانی شد.
در سال 1992 در نقش “المپیا” در اپرای داستان های هافمن بازی کرد که یکی از مشهور ترین نقش های او در اپرا ابوده و تا کنون چندید بار در کشور های مختلف اجرا شده است.
او تا کنون در اپرا های مشهوری مانند “لوچیا از لامرمور” “فلوت سحرآمیز” “لا تراویاتا” و … بازی کرده است.
ناتالی همچنین برنده جوایز متعددی مانند “لژیون دونور” “کامرسینگر” “لورنس اولیویه” و … شده است.
او در سال 2013 از صحنه اپرا خداحافظی کرد و آخرین اجرای او اپرای “مانون” از ژول ماسنه بود.
source: English wikipedia
@partmusicschool
👇👇👇
بشنوید: بخشی از آریای اُلمپیا از اپرای “افسانه های هافمن” اثر #ژاک_افنباخ

 

 

 

 رنه فلمینگ خواننده ی برجسته ی سوپرانو، در 14 فوریه 1959 در پنسیلوانیا آمریکا به دنیا آمد. او به دلیل وسعت صدای بسیار بالا و توانایی تکنیکی زیاد و صدای رسا و قدرتمندش، در دسته ی

“full lyric soprano”

قرار می گیرد، به این معنی که می تواند نقش های بسیار متفاوتی را در اپرا، لید، شانسون و اپرای فرانسوی، آواز بل کانتو و … اجرا کند.

او دانش آموخته ی مدرسه موسیقی جولیارد بوده و علاوه بر آواز کلاسیک و اپرا، در آواز جَز نیز بسیار مطرح است.

پدر و مادر رنه هر دو معلم آواز بودند و آموزش های این دو تاثیر به سزایی در رشد و شکوفایی استعداد رنه داشته است.
اولین نقش حرفه ای او “کنتس آلماویوا” در اپرای عروسی فیگارو بود که در همان سال منتهی به عضویت او در اپرای متروپولیتن شد.

او تا کنون برنده جوایز بسیاری همچون “گِرَمی” “مدال ملی هنر” “لژیون دونور ( شوالیه ادب و هنر فرانسه) ” و … شده است.
source: English Wikipedia
👇👇👇
بشنوید: “در سکوتِ شبِ اسرار آمیز” اثر #سرگئی_راخمانینف با اجرای #رنه_فلمینگ

 

برترین خوانندگان  سوپرانو جهان
قسمت چهارم:
مونتسرات کابالیه

مونتسِرات کابالیه، خواننده مشهور اپرا و اهل اسپانیا است.
او یکی از خوانندگان توانمند سوپرانو بِل کانتو (آوازِ زیبا) است و اجرای آثار بسیاری از وردی، پوچینی، روسینی، بلینی و دونیزتی را در کارنامه ی خود دارد.

دامنهٔ شهرت او در سال ۱۹۸۷ میلادی و با اجرای ترانهٔ دو صدایی «بارسلونا به همراهی فردی مرکوری، گسترش یافت. این ترانه که از شهر زادگاه او الهام می‌گیرد، بعدها ترانهٔ رسمی بازی های المپیک تابستانی 1992 در اسپانیا شد.

ماریا دو مونتسرات در ۱۲ آوریل ۱۹۳۳در بارسلون اسپانیا متولد شد.
او در رشته موسیقی و تکنیک‌های آوازی در «کنسرواتوار موسیقی لیسِئو» و تحت نظر «ناپولئونه آنوواتزی»، «اوگنیا کِمِنی» و «کونچیتا بادیا» تحصیل کرد و در سال ۱۹۵۴ با درجهٔ ممتاز (مدال زرین) فارغ‌التحصیل شد.
سپس به شهر بازل در سوییس نقل مکان کرد و در همان‌جا بود که نخستین اجرای حرفه‌ای‌اش را در سال ۱۹۵۶ میلادی در اپرای لا بوهم اثر پوچینی به نمایش گذاشت. وی مدتی در «اپرای بازل» مشغول به کار بود و در اپراهای مهمی همچون “فلوت سحرآمیز” “سالومه” هنرنمایی کرد که تا آن هنگام، برای خوانندگانِ اسپانیایی ‌زبان، غیرمعمول بود؛ اما همین موضوع باعث شد تا از سال ۱۹۵۹ تا ۱۹۶۲ میلادی در اپرای برمن، مشغول به کار شود.
او در سال ۱۹۶۲ به بارسلون بازگشت، و در سالن نمایش لیسِئو، در نقشِ اصلیِ اپرای “آرابِلا” ظاهر شد. وی از پائیز ۱۹۶۲ تا بهار ۱۹۶۳، به مکزیک رفت و در برنامه‌های گوناگونی ایفای نقش کرد، از جمله در نقشِ اصلیِ اپرایِ مَنون اثر ماسنه، در «کاخ هنرهای زیبا» در شهر مکزیکو سیتی.

from Norma: Casta Diva

قسمت سوم: آنا نتربکو

 

آنا نتربکو یکی از مشهور ترین خوانندگان کلاسیک در جهان است. او در ۱۷ سپتامبر سال ۱۹۷۱ در روسیه متولد شد.
نتربکو خانواده ثروتمندی نداشت تا در زمینه تحصیل موسیقی به او کمک مالی کنند، و در دوران تحصیل در کنسرواتوار سن پترزبورگ، در مارینسکی تئاتر به عنوان خدمتکار و پله شور فعالیت میکرد!! تا اینکه روزی والری گرگییِف رهبر ارکستر مشهور، او را (به دلیل داشتن سابقه ذهنی از اجرایش) شناخت و از او دعوت کرد تا در گروهش عضو شده و اصول خوانندگی را زیر نظر او یاد بگیرد.

نتربکو به سبب استعداد خود توانست نقش های بسیاری را به عهده بگیرد اما حمایت های گرگییِف از او باعث شد که نقش سوزانا از اپرای فیگارو را اجرا کند که در آن زمان موفقیتی عظیم برای او به حساب آمد.

آنا در سال ۱۹۹۳ توانست جایزه اول مسابقه بین‌المللی “گلینکا” را از آن خود نماید، این اتفاق باعث شد تا او جایگاه قابل قبولی در بین خوانندگان سوپرانو به دست آورد، این روند رو به رشد ادامه پیدا کرد و او نقش های متعددی را در اپرا های بسیار مشهور ایفا کرد.
زمانی که تنها ۲۴ سال داشت با رفتن به آمریکا و همکاری با اپرای سان فرانسیسکو، موفقیت های بسیار کسب کرد و به عنوان خواننده مهمان سفر های زیادی به آمریکا داشت.

او به دلیل تبحر بالایش در اجرای اپرا های روسی مورد تحسین قرار گرفته است و نقش های متعددی را در اپرا های روسی ایفا کرده.
در سال ۲۰۰۵ جایزه ایالتی روسیه را که برترین جایزه در روسیه است، طی مراسمی ویژه از رییس‌جمهور ولادیمیر پوتین دریافت کرد!!

نتربکو اکنون از ثروتمندترین خوانندگان اپراست. او اقامت روسیه و اتریش را داشته و اکنون در وین و نیویورک زندگی میکند.
به گزارش مجله موسیقی ملودی، نتربکو صاحب گرانترین صدای سوپرانوی جهان است!
هواداران وی به او لقب “بلیسیما” را داده اند، نام او در سال ۲۰۰۷ نیز در لیست صد شخصیت تاثیرگذار مجله ‌تایمز قرار گرفت.

Quando m’en vo’ اجرای آریای

از اپرای لا بوهم اثر پوچینی توسط آنا نتربکو

Source: classicfm, wikipedia.

ماریا کالاس
زادهٔ ۲ دسامبر ۱۹۲۳ – در گذشتهٔ ۱۶ سپتامبر ۱۹۷۷ خواننده ی مشهور یونانی-آمریکایی بود.

ماریا فرزند سوم یک خانواده یونانی بود که در نیویورک متولد شد. تولدی که فاصله چندانی با مرگ برادر کوچک او نداشت، شادی چندانی نیز به بار نیاورد.
اوانگلیا که صدای خوش را از پدر به ارث برده بود، خیلی زود متوجه استعداد کودک خردسالش در زمینه موسیقی و آواز شد. در آشپزخانه کار می‌کرد که نوائی دلپذیر از پیانو می‌شنود و با عجله خود را به اتاق می‌رساند. ماریا را می‌بیند که با دستان کوچکش بر روی پیانو قطعه‌ای می‌نوازد و آوازی را زمزمه می‌کند. از آن پس اوانگلیا از هیچ کوششی برای موفقیت او دریغ نمی‌کرد.

ماریا هشت ساله بود که قطعه لاپالوما را نواخت و ده ساله بود که آریای کارمن را اجرا کرد. بازگشت به یونان پس از اتمام دوره دبیرستان نقطه عطفی نیز برای زندگی موسیقائی ماریا بود.
نخستین اجرای صحنه ای ماریا در همان آتن در آوریل سال ۱۹۳۸ بود.
هیدالگو، استاد آواز او، می‌گوید:«ماریا یک استعداد خارق العاده بود اما برای من بیشتر از این‌ها ارزش داشت. تنهائی او را احساس می‌کردم و به همین دلیل مثل دخترم با او رفتار می‌کردم. همیشه به او تذکر می‌دادم باید مراقب زیبائی دست‌هایش باشد و مانند یک پریمادونا آراسته بپوشد. او بهترین شاگرد و مهربان‌ترین دختر برای من بود.»

شاید اگر خواننده “توسکا” در اپرای آتن ناگهان مریض نمی‌شد، ماریا خیلی دیرتر به شهرت می‌رسید. اما همین اتفاق ساده سبب شد تا هیدالگو، ماریای جوان را در سال ۱۹۴۱ در سن هجده سالگی برای نخستین بار به روی صحنه بفرستد. «او یک توسکای فراموش نشدنی بود و تا پایان عمر در این نقش ستاره درخشان و تکرارنشدنی باقی ماند.»
ماریا که ملقب به “ملکه اپرای قرن بیستم “می‌باشد، علاوه برداشتن صدایی پر قدرت و با شکوه، دارای استعداد شگرفی در ایفای نقش روی صحنه بود. به گفته کارشناسان، خوانندگان اپرای قبل از او در هنگام خواندن تنها به حرکات محدود دست یا برداشتن چند قدم اکتفا می‌کردند؛ در حالیکه ماریا با صدای منحصر به فرد و تمام روح و جسم خود، سعی در انتقال احساساتش به تماشاچیان می‌کرده تا شخصیت داستان در نظر آنها واقعی جلوه کند.

آثار بسیاری از اپرا نویسان مشهور از جمله جوزپه وردی، وینچنتزو بلینی و جاکومو پوچینی با هنرنمایی وی به روی صحنه رفتند. ماریا در سراسر جهان طرفداران بیشماری داشت و علاقه‌مندان به اجراهای وی گاه ناچار بودند برای تهیه بلیط کنسرت‌هایش، چند شب و روز در صف منتظر بمانند!!

source: classicfm, bartarinha

اجرای آریای هابانِرا، عشق یک پرنده ی سرکش است
از اُپرای کارمن

اثر ژرژبیزه

توسط ماریا کالاس

چچیلیا بارتولی خواننده سوپرانو کلوراتورای ایتالیایی، یکی از نوابغ دنیای اپراست
او با اجراهای زیبایش از آثار روسینی و موتسارت، سالیری، ویوالدی، هایدن و گلوک، و نیز آثار هنرمندان کمتر مشهور دورۀ باروک، اعتباری جهانی کسب کرده است.
پدر و مادر بارتولی هر دو از خوانندگان اپرای ایتالیا بوده اند و او اولین دروس موسیقی را از آنها فرا گرفته است. اولین اجرای عمومی خود را در 9 سالگی با اجرای اپرای توسکا داشته، و بعد ها در کنسرواتوار سانتا چیچیلیا در رم مشغول به تحصیل شده است.
چچیلیا بارتولی تا کنون به 5 جایزۀ گِرَمی در عرصۀ موسیقی کلاسیک و نیز جایزۀ معتبر ”هربرت فون‌کارایان“ دست یافته است. وی از سوی فرانسه لقب شوالیۀ هنر و ادبیات دریافت کرده است.
چچیلیا بارتولی می گوید: «ما روی صحنه نمی رویم تا از لباسها و آرایش زیبا لذت ببریم. ما داستانی را روایت می کنیم که تراژیک است. در این صورت است که میتوان احساسات را بیان کرد. می توان درون احساسی بسیار عمیق، غرق شد…»

source: classicfm.com

https://www.youtube.com/watch?v=mSwlpatYu-g