قسمت ششم: پیوتر ایلیچ چایکوفسکی : سمفونی شماره شش
برای درک بهتر داستان مرگ #چایکوفسکی و آخرین سمفونی او (پاتتیک) لازم است تا حدودی با زندگی او آشنا باشیم.
چایکوفسکی یکی از بزرگرترین و تاثیرگذار ترین آهنگسازان تاریخ موسیقی بود، با این حال زندگی اش فراز و نشیب های بسیار داشت و درد و غم بسیاری را تحمل می کرد. شایعاتی درباره روابطش، ترس ها و فوبیاهایی که ذهنش را مشغول کرده بود، فشار زیادی بر او وارد می کرد.
سمفونی شماره شش، آخرین اثر چایکوفسکی است. سه موومان ابتدای آن فضایی درخشان و خوش بینانه دارند، اما آخرین موومان آن بسیار متفاوت است، فضایی مالیخولیایی و سرشار از اندوه و سوگواری.
حتی پایان این سمفونی نیز با باقی آثار او متفاوت است و بر خلاف پایان هیجان انگیز دیگر سمفونی ها، به آرامی و در سکوت حل می شود.
چایکوفسکی این اثر را درست ۹ روز قبل از مرگش به روی صحنه برد و رهبری کرد. او در تاریخ ۶ نوامبر ۱۸۹۳ و در سن ۵۳ سالگی از دنیا رفت.
دلیل رسمی مرگ او، نوشیدن آب آلوده و ابتلا به وبا اعلام شد، اما بسیاری دیگر همچنان بر این باورند که مرگ او به دست خودش صورت گرفته و سمفونی آخر او نیز نامه ی خودکشی او بوده است…
“ترجمه توسط آموزشگاه موسیقی پارت”
source: classicfm
@partmusicschool
پیوتر ایلیچ چایکوفسکی، سمفونی ششم، موومان آخر، به رهبری والری گرگیِو
Mariinsky Theater Orchestra, Valery Gergiev