آلبوم بیژن و منیژه اثر حسین دهلوی

 

آلبوم “بیژن و منیژه” اثر  حسین دهلوی

🔻 استاد دهلوی در سال 54 یکی از مهمترین آثارموسیقی سمفونیک ایران را با نام “باله بیژن و منیژه” تصنیف کرد که اثری عظیم و باشکوه برای ارکستر سمفونیک بود.

🔻این اثر بعد ها به صورت یک سوئیت نیز تنظیم شد که بارها به اجرا درآمد. “بیژن و منیژه” هنوز هم یکی از قله‌های آهنگسازی در موسیقی سمفونیک ایران

محسوب می‌شود که از توانایی بی حد و حصر آهنگساز در تکنیک‌های آهنگسازی و ارکستراسیون و همچنین تسلط او بر موسیقی اوایل قرن بیستم و ترکیب

هوشمندانه آن بر موسیقی ایرانی دارد. این اثر سالها پیش توسط مؤسسه فرهنگی-هنری ماهور در قالب یک آلبوم منتشر شد.

🔻 در رابطه به این اثر، مصاحبه ای با استاد دهلوی صورت گرفته که بخشی از آن را در ادامه می خوانیم:

🔻 “…همان طور که ما از تکنیک بین المللی در شئون مختلف زندگی بهره می گیریم، در موسیقی هم می توانیم از برخی نتایج کارهای هنری دیگران استفاده کنیم.

مانند کشورهایی که در خصوص موسیقی چند صدایی دارای سابقه زیادی هستند و چندین قرن روی آن کار کرده اند.

🔻 من خیلی خوشحالم که در آن شرایط سنی و آغاز به کار موسیقی چند صدایی به خود مغرور نشدم و دانش و فن جدید را نزد اساتید ایرانی و خارجی آن زمان فرا

گرفتم. ضمن این که اصول موسیقی ایرانی را هم از پدرم و همچنین استاد صبا فرا گرفته بودم…”

منابع: وبسایت هنرآنلاین، وبلاگ سرزمین کهن

خرید آلبوم در بیپ تونز

بخشی از قطعه
“شادی دختران ایرانی”
از سوئیت بیژن و منیژه

حسین دهلوی

حسین دهلوی در هفتم مهر سال ۱۳۰۶ در تهران به دنیا آمد.
او آموزش موسیقی را از پنج سالگی نزد پدرش، معزالدین دهلوی که از شاگردان علی اکبر شهنازی بود، آغاز کرد و در ۹ سالگی با تشویق مادرش به ساز ویولن علاقه‌مند شد.

 ویولن را نزد ابوالحسن صبا یاد گرفت. او همچنین در هنرستان عالی موسیقی نزد حسین ناصحی و هایمو تویبر آهنگسازی را فرا گرفت. او به شکل خصوصی در این زمینه از آموزش‌های توماس کریستین داوید نیز بهره‌مند شد.

 پس از درگذشت استاد صبا در سال ۱۳۳۶ رهبری ارکستر شماره یک اداره هنرهای زیبا که بعداً «ارکستر صبا» نامیده شد به دهلوی واگذار شد.
این ارکستر از زمان گشایش تلویزیون ایران در سال ۱۳۳۷ به صورت هفتگی در تلویزیون به اجرای برنامه پرداخت.

 حسین دهلوی، در سال ۱۳۴۱ به ریاست هنرستان موسیقی ملی برگزیده شد و تا فروردین ۱۳۵۰ این سمت را عهده‌دار بود. او خود در دوره دوم هنرستان رشته‌های تئوری موسیقی ایران، تلفیق شعر و موسیقی، فرم موسیقی ایران، هارمونی و ارکستر را شخصاً آموزش می‌داد. در این سال، وی برای سفر دو ساله مطالعاتی به آلمان و اتریش رفت.

 دهلوی از سال ۱۳۵۶ تصنیف اپرای مانا و مانی را به مناسبت سال جهانی کودک (۱۹۷۹) آغاز کرد. ساخت این اثر دو سال به طول انجامید که پس از انقلاب ۱۳۵۷ ایران به دلیل محدودیت‌هایی به اجرا درنیامده و تنها موسیقیِ سازیِ آن در خرداد ۱۳۷۹ با تلاش و رهبری علی رهبری با ارکستر فیلارمونیک اسلواکی در براتیسلاوا اجرا و ضبط شده‌است.

 دهلوی در موسیقی ایرانی نوآوری هایی نیز داشته ‌است. تدوین متد تنبک به وسیله او و جمعی دیگر از جمله حسین تهرانی، مصطفی پورتراب و … برای بهبود جایگاه تنبک در موسیقی ایرانی و آسان‌سازی آموزش این ساز، توجه به ساخت سنتور کروماتیک برای جبران مشکل کوک این ساز برای استفاده در ارکستر از جمله این مواردند.

 حسین دهلوی، در زمینه موسیقی فیلم هم فعالیت داشته، او برای چند فیلم مستند از ابراهیم گلستان مانند یک آتش (چشم‌اندازها)، موج و مرجان و خارا، و گنجینه‌های گوهر و همچنین فیلم هفده روز به اعدام اثر هوشنگ کاووسی موسیقی نوشته‌ است.

 باله بیژن و منیژه، سبک بال، کنسرتینو برای سنتور و ارکستر و… از آثار او هستند.

 در نوزدهمین دوره انتخاب کتاب سال در سال ۱۳۷۹ کتاب «پیوند شعر و موسیقی آوازی» نوشته حسین دهلوی٬ برنده جایزه کتاب سال شد. همچنین او در سومین همایش چهره های ماندگار در سال ۱۳۸۲ به عنوان چهره ماندگار معرفی شد.

source: wikipedia
@partmusicschool

حسین دهلوی
بخشی از صحنه چهارم باله ی بیژن و منیژه
شادی همراهان بیژن
#Demo