علی اکبر شهنازی موسیقیدان برجسته ایرانی و نوازنده سرشناس تار ،۲۳ اردیبهشت سال ۱۲۷۶ شمسی در تهران به دنیا آمد. چون در روز عید قربان به دنیا آمد، به وی حاجی علی‌اکبرخان یا حاجی مطلق می‌گفتند.
آقا علی اکبر فراهانی پدربزرگش، آقا حسینقلی پدرش، و میرزا عبدالله فراهانی عمویش بود. علی‌اکبر شهنازی آموزش تار را از هشت سالگی نزد پدرش آغاز کرد و در مدت شش سال ردیف موسیقی ایرانی را از پدرش آموخت؛ و مدتی از محضر #درویش_خان بهره برد. او تحصیلات خود را در مدرسه‌های سن‌لوئی، اشراف و سعادت به پایان برد. شهنازی اولین صفحه‌اش را با جناب دماوندی در سن ۱۴ سالگی در بیات ترک و افشاری در تهران ضبط کرد.
پس از درگذشت پدر در سال ۱۲۹۴، او در سن ۱۸ سالگی جانشین پدرش شد و آموزش شاگردان پدرش را به عهده گرفت. در دهه نخست ۱۳۰۰ معروف ترین نوازنده تار در همه ی محافل هنری بود. در اواسط ۱۳۰۵ به دعوت کمپانی “هیز ماسترز ویس” صفحاتی از او با آواز “اقبال” ضبط گردید.
در سال ۱۳۰۸ هنرستان موسیقی شهنازی را تاسیس کرد. با تأسیس رادیو در برنامه‌های هفتگی موسیقی رادیو به همراه ادیب خوانساری، روح بخش و … نوازندگی می نمود. در سال ۱۳۳۴ در هنرستان آزاد موسیقی به آموزش مشغول شد. علی‌اکبر شهنازی به‌جز تار، با سازهای دیگری از جمله سه تار و پیانو نیز آشنا بود.
از ساخته های او می‌توان به تصنیف ای نوع بشر، به اصفهان رو، سرود جوانان وطن، تصنیف چهارگاه، (زد لشکر گل) اشاره کرد. شهنازی با شاعرانی چون بهار، دستگردی، جاهد و … همکاری کرد. یکی از قطعات باقی مانده در دستگاه شور با نوای تار او و با شعری از شاعر بزرگ ایران #سعدی و آواز حسینعلی خان نکیسا، با نام “یک روز به شیدایی در زلف تو آویزم”، با چنان مهارتی اجرا شده است که یکی از شاهکارهای آواز در موسیقی ایرانی به شمار می‌رود.
علی اکبر شهنازی در روز سه شنبه ۲۸ اسفند ۱۳۶۳ در سن ۸۷ سالگی درگذشت و آرامگاهش در امامزاده عبدالله ری قرار دارد.
منبع: ویکیپدیا فارسی
@partmusicschool