محمد جلیل عندلیبی آهنگساز و نوازنده سنتور درسوم اردیبهشت سال ۱۳۳۳ در سنندج متولد شد؛ در خانواده ای پرورش یافت که هم از طرف مادری و هم پدری در زمینه هنر و موسیقی فعال بودند و او را راهنمایی کردند.
به همین جهت در ۱۲ سالگی به مدت ۳ سال خواننده فرهنگ و هنر سنندج به سرپرستی حسن کامکار گردید از ۱۵ سالگی نوازندگی سنتور را شروع نمود.
در سال ۱۳۵۲ وارد دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران شد و پیش اساتید همچون نورعلی خان برومند، داریوش صفوت، احمد پژمان، علیرضا مشایخی، و … آموزش یافت.
عندلیبی به سال ۱۳۵۴ در دانشکدهٔ هنرهای زیبا علاوه بر ساز تخصصی سنتور و ساز الزامی پیانو، ساز دوم فاگوت را زیر نظر استاد پرژرف بلغاری فرا گرفت که باعث گردید عملاً به طور آکادمیک موسیقی کلاسیک غربی را تجربه نماید.
در سال ۱۳۵۵ به دعوت دکتر داریوش صفوت وارد مرکز حفظ و اشاعهٔ موسیقی ایران گردید و ضمن تدریس سنتور، گروه مولانا را تشکیل داد. ضمناً گروه مولانا ادامهٔ همان ارکستر فوق برنامه دانشگاه تهران بود. وی با خوانندگان بنام ایران مانند محمدرضا شجریان، شهرام ناظری و علیرضا افتخاری همکاری داشته است.
کنسرت‌های زیادی در سرتاسر دنیا با گروه مولانا به سرپرستی و آهنگسازی خویش اجرا نموده؛ و به معرفی و شناسایی موسیقی سنتی در تمام دنیا مبادرت ورزید و آلبوم های موسیقی بی شماری را نیز آهنگسازی و منتشر کرد و در زمینه موسیقی کُردی نیز فعالیت داشت.
در سال ۱۳۵۶ عندلیبی برای اولین بار ساز عرفانی دف را به مجموعهٔ ارکستر ایرانی اضافه نموده که خوشبختانه تلفیق آن با ارکستر ایرانی تحرک و سرزنده‌گی خاصی به موسیقی ایران داده است.
source: wikipedia
@partmusicschool
👇👇👇
بشنوید: بخشی از تصنیف “ای میهن”
آهنگساز #محمد_جلیل_عندلیبی
خواننده: #محمدرضا_شجریان