سازشناسی

ساز شناسی: تار

تار یکی از اصلی ترین ساز های موسیقی ایران است. از دو کاسه ی بهم چسبیده تشکیل شده که یکی کوچک تر (نقاره) و یکی بزرگتر (کاسه) است و روی آنها پوست نازکی کشیده شده است. تار شش سیم دارد که هر کدام دو به دو کوک می شوند. روی دسته ی تار 28 پرده بسته شده است (پرده همچون علامتي است که جاي انگشتان را هنگام نواختن ساز مشخص مي کند. هر پرده را با پيچيدن رشته هايي از جنس روده ي گوسفند به دور دسته, از پرده ي ديگر مشخص مي کنند )

براي نواختن تار , نوازنده کاسه ي تار را روي پا قرار مي دهد. سپس با يک دست دسته ي تار را مي گيرد و انگشتان خود را روي پرده هاي دسته قرار مي دهد و با دست ديگر با مضراب ( تار با مضرابي کوچک از جنس برنج و موم نواخته مي شود) به سيم ها ضربه مي زند.
وسعت صدای تار دو و نیم و نزدیک به سه اکتاو است.

نوازندگان و اساتید مشهور تار عبارتند از:
خاندان فراهانی ( آقا علی اکبر، آقا غلامحسین، میرزاحسینقلی، میرزا عبدالله، آقا غلامرضا، علی اکبر و عبدالحسین شهنازی)، مرتضی نی داوود، ارسلان درگاهی، علینقی وزیری، نورعلی برومند، جلیل شهناز، فرهنگ شریف، غلامحسین بیگجه خانی، هوشنگ ظریف، محمدرضا لطفی، داریوش طلایی، کیوان ساکت، داریوش پیرنیاکان، حسین علیزاده، علی قمصری و غیره

بخشی از کنسرت حسین علیزاده و تریو رامبراند

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *