تاریخ پیدایش موسیقی آکادمیک ایران، قسمت سوم
در سال ۱۲۹۷ کلاس موزیک از دارالفنون جدا شد و به صورت یک مدرسه مستقل به نام “مدرسه موزیک” زیر نظر غلامرضا مین باشیان تشکیل شد، در واقع این نخستین مدرسه ای بود که برای تعلیم موسیقی به شیوه ی علمی در ایران تشکیل شد.
مین باشیان برای تدریس در این مدرسه یک دوره جزوه های سازشناسی و هارمونی و ارکستر شناسی و موسیقی نظامی را از زبان فرانسه ترجمه کرده بود و این رشته ها را خود شخصا تدریس میکرد.
از شاگردان مسیو لومر به عنوان مدرس درمدرسه استفاده شد. افرادی چون میرزا حسین خان، سلیمان خان، بهرام خان و نصر الله مین باشیان.
شرط ورود به مدرسه داشتن تصدیق‌نامه شش ساله ابتدایی بود و دوره آن در ابتدا شش سال بود و به شاگردان تصدیق عالی که برابر با دیپلم بود اعطا می‌گردید. هم‌چنین جهت کمک مالی به دانش آموزان بی‌بضاعت نظام‌نامه‌ای تدوین یافت و به هر دانش آموز ماهی یک تومان خرج تحصیل و سالی دو دست لباس داده شد
در سال ۱۳۰۷ و به دنبال ممنوعیت اشتغال کارکنان دولت در دو سازمان به صورت هم زمان ، سالار معزز به ارتش بازگشت و اداره مدرسه موزیک به
علینقی وزیری واگذار شد.
علینقی وزیری که در سال ۱۳۰۲ بعد از چند سال مطالعه موسیقی درفرانسه و آلمان به ایران بازگشته بود در همان سال تصمیم به تشکیل «مدرسه عالی موسیقی» گرفت و به همین جهت در روزنامه «شفق سرخ» یک آگهی به این منظور به چاپ رسانید:
«این بنده علینقی وزیری، افتتاح مدرسه عالی موسیقی را در خیابان نادری کوچه آقا قاسم شیروانی در تاریخ اول حوت اعلان می نماید…»
این مدرسه تا زمانی که وی به ریاست مدرسه موزیک منصوب گردید با همین نام به فعالیت خود ادامه داد و بعد از آن در واقع این دو مدرسه با هم ادغام گردیده و نام آن نیز به «مدرسه موسیقی دولتی» تغییر یافت.
در سال ۱۳۰۸ ارکستر مدرسه تشکیل گردید و تدریس ارکستر شناسی، آهنگ‌سازی و پیانو هم به عهده وزیری بود که شامل موسیقی ایرانی و غربی می‌شد. در سال ۱۳۱۱ مهدی قلیخان هدایت (نخست وزیر وقت)، از مدرسه موسیقی بازدید کرد، پیشرفت کار مدرسه او را تحت تاثیر قرار داد بنابراین پیشنهاد داد که مدرسه موسیقی دولتی به «مدرسه عالی موسیقار» تبدیل شود…
علینقی وزیری
source: dorrab.com