یوهان سباستین باخ در21 مارس 1685 در آلمان به دنیا آمد.اکثر اعضای خانواده ی او هنرمند بودند و سطح آن ها بالاتر از نوازندگان محلی بود.
باخ در ده سالگی یتیم شد و از آن پس با برادر خود زندگی میکرد و در همان سال ها یادگیری رسمی انواع ساز های موسیقی برای او امکان پذیر شد.
باخ در آثار اولیه خود نیز توانایی زیادش در بسط و گسترش، کپی کردن و پروراندن آثار گذشته را نشان داد. قطعه هایی که برای ارگ و کلاوسن نوشته بود، استعداد، ابتکار و قدرت بداهه نوازی او را نشان میدادند.
دو کشش درونی و توانایی کاملا متناقض درون باخ وجود داشت که باعث متبحر شدنِ این هنرمند شده است: از یک طرف او “بداهه نواز” بود و از طرفی بسیار “متفکرانه” با مسائل برخورد می کرد و با وسواس تک تک نت ها را کنار هم قرار می داد.
باخ ابتدا نوازنده ارگ کلیسایی و دربار بود، در همان زمان نیز توانایی های آهنگسازی خود پرورش داد و از “آنتونیو ویوالدی” درس های زیادی آموخت و بسیار الهام گرفت.
کلمه ی “باخ” در آلمانی به معنای جوی کوچک است و بهتوون در مورد این آهنگساز بزرگ، کلمه
Meer
را بکار برده که به معنای “اقیانوس” است!
لطافت قوی موسیقی باخ و گستردگی حاصل هنر وی، او را به عنوان یکی از بزرگ‌ترین آهنگسازان غرب در موسیقی تُنال مشهور ساخته‌است. با توجه به عمق معنایی، قوّت فنی و زیبایی هنرمندانه، آثاری چون سوئیت‌ها و پارتیتاها برای ساز کلاویه‌ای ، مس در سی مینور، پاسیون به روایت متای قدیس، هنر فوگ و تعداد بسیار زیادی کانتات و کُرال را می‌توان نام برد.
باخ کنسرتو “براندنبورگ” را در دورانی ساخت که خود از آن به عنوان شادترین دوره زندگی یاد می کرد.این تنها دوره زندگی باخ بود که مستقیما به موسیقی کلیسایی نپرداخت.
در اواخر عمرش، باخ به دلیل اینکه قدرت بینایی اش بسیار کم شده بود تصمیم به عمل جراحی چشم گرفت.
او پس از شش ماه که چشمانش را بسته نگه داشته بود، قبل از آنکه پزشک او را معاینه کند، خود چشمانش را باز کرد و توانست خانواده خود را ببیند، او از این اتفاق بسیار هیجان زده شد و دچار حمله قلبی شد!!!
باخ به مدت 10 روز در بستر بیماری بود و سرانجام در 65 سالگی با برجای گذاشتن بیش از 1000 اثر بی نظیر موسیقی از دنیا رفت.
Source: HarmonyTalk, Wikipedia
بشنوید:
کنسرتو ویولن در لا مینور
موومان سوم