زندگینامه ریچارد واگنر

 

 

 ریچارد واگنر مشهور به “خداوندگار اپرا” آهنگساز، رهبر ارکستر، نظریه‌پرداز موسیقی و مقاله‌نویس آلمانی بود. شهرت او بیشتر بخاطر اپراهایش است.

ریچارد واگنر در ۲۲ مه ۱۸۱۳ در شهر لایپزیگ و در محله یهودیان به دنیا آمد. پدرخوانده ی او نمایشنامه نویس بود و علاقه ی او به تئاتر به واگنر نیز منتقل شد و او از کودکی در نمایش های بسیاری شرکت می کرد.

در پانزده سالگی برای اولین بار سمفونی هفتم بتهوون را شنید که بر او تاثیر فراوانی داشت و بتهوون را به انگیزه ای برای آهنگسازی در واگنر تبدیل کرد.
یکی دیگر از تاثیرگذارترین اتفاقات در زندگی او ملاقات با خواننده اپرا “ویلهلمین دورینِت” بود که به بُتی در موسیقی و نمایش برای واگنر تبدیل شد!

واگنر در سال 1831 وارد دانشگاه لایپزیگ شد. استاد آهنگسازی او که بسیار تحت تاثیر واگنر قرار گرفته بود به او در چاپ یکی از آثار وی برای پیانو کمک کرد.
همچنین در آن سال به کمک برادرش به رهبری گروه کُر پرداخت و اولین اپرایش “فرشته” را نیز کامل کرد.

واگنر دوازده سال از عمر خویش را در تبعید سپری کرد.
او با مقاله نویسی اش تاثیر زیادی در نحوه اجرای اپرا داشت، همینطور برای اجرای اپرا به شیوه ی دلخواه خود، خانه ی اپرایی نیز تشکیل داد.

آثار واگنر به طور گسترده ای از افسانه و اسطوره های اروپای شمالی، به ویژه موسیقی ایسلندی و آلمانی تاثیر گرفته.
“حلقه ی نیبلونگ” “تریستان و ایزولده” ” طلای رینه” “ندیمه های اودین (یا والکِری ها) از مشهورترین اپرا های او هستند.

واگنر در موسیقی دوره رمانتیک دستآورد های بسیار داشت، او در آثار خود از کروماتیزم، هارمونی و ارکستراسیون غنی استفاده کرد، متن آواز های اپرا هایش (لیبرتو) را خودش می نوشت و همینطور “لایتموتیف” را در موسیقی ابداع کرد، به این معنا که برای کاراکتر های مختلف یک داستان، یک تِم به خصوص در نظر گرفته میشد، و این ابداعِ واگنر بر موسیقی فیلم در سده ی بیستم بسیار تاثیر گذاشت.

بسیاری از آهنگسازان پس او مانند “آنتون بروکنر” “هوگو ولف” “سزار فرانک” و … تحت تاثیر او بوده اند و به گفته ی #گوستاو_مالر :
“تنها بتهوون و واگنر بوده اند و بس!”

source: harmonytalk wikipedia 52composers
@partmusicschool

درویدیو زیر یکی از مشهورترین آثار واگنر را می شنویم
👇👇👇
پرده ی سوم از اپرای ندیمه های اودین، والکِری ها
اثر ریچارد واگنر
ارکستر فلارمونیک برلین
به رهبری دانیل برنبویم
“The Ride Of Valkyries”

https://www.youtube.com/watch?v=P73Z6291Pt8

زادروز همایون شجریان

 

همایون شجریان ، فرزند استاد محمدرضا شجریان در ۳۱ اردیبهشت ۱۳۵۴ در تهران در خانواده‌ای سرشار از موسیقی متولد شد.

از کودکی علاقه به موسیقی در او نمایان بود تا آن که با تشخیص پدر نزد ناصر فرهنگ‌فر به فراگیری تکنیک و شناخت ریتم پرداخت و چند سالی هم آموختن را نزد جمشید محبی ادامه داد.
از ده‌سالگی به همراه خواهرانش نزد پدر آواز را شروع کرد و در دوران بلوغ روزانه تکنیک آواز و صداسازی را به‌صورت فشرده فراگرفت.

در همان زمان به هنرستان موسیقی رفت و کمانچه را به عنوان ساز تخصصی خود انتخاب کرد و در خارج از هنرستان به ادامهٔ فراگیری آن نزد اردشیر کامکار و آشنایی با تار و سنتور پرداخت.

او از سال ۱۳۷۰ به‌همراه محمدرضا شجریان در کنسرت‌های آمریکا، اروپا و ایران اجرا داشت و از ۱۳۷۸ به بعد در صحنهٔ کنسرت‌ها به هم‌خوانی با پدرش پرداخت.

همایون شجریان کنسرت‌های بسیاری را با بزرگان موسیقی اجرا کرده و آثار زیادی را به همراه آنان در ایران و جهان منتشر کرده‌است که می‌توان به آلبوم کنسرت‌های «بی تو بسر نمی‌شود» و «فریاد» اشاره کرد که هردو اثر در سال‌های ۲۰۰۳ و ۲۰۰۵ نامزد دریافت جایزه “گرمی” شدند.

اولین آلبوم همایون شجریان که به تنهایی خوانندگی آن را بر عهده داشت «نسیم وصل» نام دارد که آهنگ‌سازی آن را محمدجواد ضرابیان بر عهده داشته و در سال ۱۳۸۲ منتشر شد.
این سرآغازی بود بر اجرای کنسرت‌ها و آلبوم‌های مستقل او.

“خداوندان اسرار” که هجدهمین آلبوم موسیقی همایون شجریان به حساب می‌آید که به عنوان خواننده اصلی در آن حضور دارد و بعد از تجربه موفق و جهانی «مستور و مست» یک اثر پنج قسمت است که به صورت صوتی و تصویری و یک مستند به نام «آنسوی آیینه‌ها» به کارگردانی رخشان بنی اعتماد عرضه خواهد شد.

«نگران شدم که از همایون، خواننده درنیاد» این جمله ای است که محمدرضا شجریان درباره پسرش همایون می‌گوید. اما امروز همایون شجریان، مستقل از پدر خود یکی از نامدارترین هنرمندان ایران در عرصه موسیقی است.

همایون همیشه سعی کرده جلوه تازه ای از قدرت صدا و استعداد خواندنش را به نمایش بگذارد.
او تنوع سلیقه های مخاطب را به طور مستمر رعایت و همیشه از همکاری با گروه های موسیقیایی مختلف و چالش های جدید استقبال کرده تا نشان بدهد همیشه فرزند زمانه خودش بوده.

source: wikipedia. bartarinha. fa.euronews
@partmusicschool
👇👇👇
همایون شجریان
“عاشقی”
بخشی از موسیقی فیلم  یک گزارش واقعی
آهنگساز: فردین خلعتبری

بخشی از ترانه “با من صنما”
آهنگساز: سهراب پورناظری

یوهان برامس و پیوتر ایلیچ چایکوفسکی

 

 

هفتم ماه مه، زادروز دو آهنگساز بزرگ رمانتیک، برامس و چایکوفسکی است
یوهان برامس یکی از بزرگترین موسیقیدانان دوره رمانتیک است، او آثار بسیاری در ژانر های مختلف موسیقی کلاسیک (به جز اپرا و باله) تصنیف کرد و موسیقی پژوهان از سه «ب» در تاریخ، یعنی #باخ، #بتهوون و #برامس به عنوان سه آهنگساز بزرگ نام برده‌اند.
او در هفتم ماه مه ۱۸۳۳ در شهر هامبورگ آلمان در خانواده‌ای فقیر به دنیا آمد. تحصیلات ابتدایی موسیقی را نزد پدرش که نوازنده کنترباس بود فرا گرفت.
او مانند اکثر موسیقیدانان بزرگ، ابتدا فراگیری پیانو را آغاز کرد و تصمیم داشت پیانیست درجه یکی باشد.

آشنایی با #روبرت_شومان و #کلارا_شومان (دو موسیقیدان بزرگ آلمانی) در زندگی و پیشرفت موسیقی او بسیار تاثیر داشت، هر دوی آنها از موسیقی برامس حمایت کرده و آثارش را می ستودند.
گرچه او هرگز به عنوان یک پیانیست به موفقیت دست نیافت، ولی در سال ۱۸۶۲ بطور دائم در وین اقامت نمود و بر آهنگسازی تمرکز کرد. سرانجام برامس به شهرت رسیدو به یک آهنگساز بزرگ تبدیل شد.

موقعیت او باعث می شد دختران زیادی به او علاقمند بشوند ولی برامس نیز مانند بتهوون هرگز ازدواج نکرد،
حتی پس از مرگ روبرت شومان، با توجه به علاقه ای که به کلارا داشت نیز موفق به ازدواج با او نشد.
در سال ۱۸۹۶ هنگامی که کلارا شومان به بستر مرگ افتاد، اندوه او در غالب اثری محصورکننده به نام «چهار اثر جدی»، که بر متن‌هایی از کتاب مقدس ساخته بود، تجسم یافت. در هفتم مارس ۱۸۹۷ برای شنیدن اجرای سمفونی چهارم خود به سختی در تالار کنسرت حضور یافت و حضار و نوازندگان ارکستر از او ستایشی عظیم به عمل آوردند. کمتر از یک ماه بعد برامس در شهر زنترالفریدهف (قبرستان مرکزی) در شصت و چهار سالگی به خاک سپرده شد.

پیوتر ایلیچ #چایکوفسکی بدون شک یکی از مشهورترین آهنگسازان دوره رمانتیک است و بیشتر مردم دنیا با باله ها و سمفونی های مشهور او آشنا هستند.
چایکوفسکی در ۷ مه سال ۱۸۴۰ در وتکینسک روسیه به دنیا آمد. خانواده چایکوفسکی وضعیت مالی مناسبی داشتند، پیوتر خردسال عادت داشت که گاه‌وبیگاه پشت پیانو بنشیند و ضمن بازی، صدای آن را دربیاورد.

علی‌رغم استعداد سرشار پیوتر در زمینه موسیقی، پدر و مادر چایکوفسکی تصمیم گرفتند که او را به مدرسه حقوق بفرستند. او تا نوزده سالگی درس حقوق خواند و پس از آن کارمند دولت شد. در آن زمان فرصتهای بسیار کمی برای تحصیل موسیقی در روسیه وجود داشت، و وقتی این فرصت برای او دست یافت که او بیست و یک ساله بود و دیگر کم و بیش برای یادگیری موسیقی دیر بود.
او توانست وارد اولین دانشگاه موسیقی روسیه شود و در مکتب موسیقی آنتون روبنشتاین در کنسرواتور سن‌پترزبورگ به تحصیل بپردازد. پیشرفتش در موسیقی چنان برق آسا بود که پس از پایان دوره هنرستان، در هنرستان جدید مسکو به مدت دوازده سال به تدریس پرداخت.

آثار متعددی از او از جمله 6 سمفونی، کنسرتو ویولن، کنسرتو پیانو، اپرا، باله های بسیار معروف و … به جا مانده است.

او اولین آهنگساز روس بود که تأثیری تاریخی و بین‌المللی در جهان داشت . یکی از این حضورها به مناسبت افتتاح تالار کارنگی در نیویورک در سال ۱۸۹۱ بود. او در سال ۱۸۸۴ مورد احترام و تشویق امپراتور الکساندر سوم قرار گرفت و در پایان دهه ۸۰ به دریافت جایزه حقوق مادام العمر نایل گشت.

چایکوفسکی در ۶ نوامبر ۱۸۹۳ تنها ۹ روز پس از اولین اجرای سمفونی ششم (پاتتیک) در ۵۳ سالگی در شهر سن پترزبورگ درگذشت.
درباره مرگ او داستان های متفاوتی وجود دارد. برخی می گویند که از طریق آب آلوده بیمار شده و برخی باور دارند که او با خودکشی به زندگی خویش پایان داده است.

source: 52composers,wikipedia,harmonytalk

در ادامه چند اثر از این دو آهنگساز بزرگ را می شنویم

یوهان برامس: رقص مجار شماره 1 و 17

 

پیوتر ایلیچ چایکوفسکی: رقص روس از باله ی دریاچه قو

پیوتر ایلیچ چایکوفسکی: کنسرتو ویولن در ر مینور موومان دوم با اجرای یاشا هایفتز

به یادِ آهنگساز ِبرجسته ایرانی، ناصر چشم آذر

 

ناصر چشم آذر در ۱۰ دی ماه ۱۳۲۹ در اردبیل متولد شد و در سایه آموزش‌های پدرش اسماعیل چشم آذر مراحل اولیه موسیقی را فرا گرفت.
او در کودکی ساز آکاردئون را برگزید.
در ۱۲ سالگی به ‌همراه پدرش وارد ارکستر آذربایجانی رادیو ایران شد و
در ۱۳ سالگی جایزه ویژه موسیقی را در مقطع دبیرستانی به‌خاطر نواختن آکاردئون دریافت نمود.
در ۱۷ سالگی رهبری کنسرت ترتیب داده شده در سفارت ایران در عراق را برعهده گرفت و همچنین در زمینه موسیقی پاپ فعالیت کرد.

او در محضر استادانی چون مرتضی حنانه، ملیک اصلانیان دوره‌های تکمیلی را سپری نمود.
در سال ۱۳۵۷ به مدت ۵ سال جهت تکمیل دوره #موسیقی_جز و #موسیقی_فیلم به آمریکا سفر کرد،
وی همچنین از پیشگامان سازهای #الکترونیک در ایران می‌باشد.
پس از بازگشت به ایران از سال ۱۳۶۳ و با ساخت موسیقی متن فیلم «تاراج» به کارگردانی ایرج قادری فعالیت خود را در زمینه موسیقی فیلم آغاز نمود.

او آهنگسازی چندین اثر سینمایی از جمله خواهران غریب، سوپراستار، زن دوم، قرنطینه، هامون را برعهده داشت.

آلبوم‌های شکوفه های ایران، باران عشق، شب‌های تهران، باران شادی، طلوع عشق از جمله آثار صوتی این آهنگساز سرشناس هستند.

ناصر چشم آذر در ۱۴ اردیبهشت ۱۳۹۷ بر اثر سکته قلبی در تهران درگذشت.

source: wikipedia
@partmusicschool
👇👇👇

بخشی از موسیقی فیلم “خواهران غریب” به آهنگسازی زنده یاد ناصر چشم آذر

و با صدای زنده یاد خسرو شکیبایی

اِلا فیتزجرالد، بانوی اول موسیقی جَز

 

الا فیتزجرالد خواننده آمریکایی موسیقی جز معروف به «بانو الا» یا «بانوی اول آواز» بود.
او در عمر پربار خود چهارده بار جایزه گرمی را دریافت کرد!
بسیاری از بزرگان جز مثل لویی آرمسترانگ و دوک الینگتن و کانت بیسی و نت کینگ کول و
فرانک سیناترا و دیزی گیلیسپی و بنی گودمن با او برنامه اجرا کرده‌اند.
او در سال ۱۹۱۷ در ایالت ویرجینیا به دنیا آمد و در نیویورک بزرگ شد.
او دوران کودکی و نوجوانی را در فقر و تنگدستی سپری کرد و در سال قبل از موفقیت خود، بی خانمان بود.
وی از سال ۱۹۳۴ و با شرکت در یک مسابقه آواز شروع به خوانندگی کرد.
اِلا با صدایی زیبا و رسا و استعداد فراوان در تکنیک های آواز جز(بهترین نمونه آن توانایی اِسکَت)، تمامی رقیبان خود را از میدان خارج می کرد
و بدون شک در آن دوره کسی را در رده و هم ردیف او پیدا نخواهیم کرد!
فیتزجرالد در اواخر عمر به دلیل مرض دیابت کور شد و در سال ۱۹۹۳ پزشکان پاهایش را قطع کردند.
سرانجام در ۷۸ سالگی در سال ۱۹۹۶ درگذشت.

source: harmonytalk. wikipedia
@partmusicschool
👇👇👇
Cry Me A River

 

Feelings, (live)

زندگینامه سرگئی پروکفیف، آهنگساز بزرگ روس

 

 

‍سرگئی پروکفیف یکی از مشهورترین آهنگسازان روسیه است. او در 23 آوریل 1891 در سونتسوکا روسیه (اوکراین امروزی) به دنیا آمد.
او از پنج‌سالگی نبوغ خود در موسیقی را نشان داد و در نه‌سالگی نخستین اپرای خود را نوشت!
او در سال‌های ۱۹۰۴ تا ۱۹۱۴ در کنسرواتوار سنت پترزبورگ به تحصیل پرداخت.
وی پس از سال‌ها اقامت در لندن و پاریس و برگزاری پنج تور در آمریکا، در سال ۱۹۳۶ به شوروی بازگشت.
در این زمان یکی از مشهور ترین آثار خود به نام “پیتر و گرگ” (برای کودکان) را برای راوی و ارکستر ساخت که به موفقیت زیادی دست یافت.
پروکفیف آثار بسیاری درژانر های مختلف مانند اپرا، باله، سمفونی، موسیقی مجلسی، موسیقی فیلم و … ساخته است.
در دوره حکومت استالین، برخی آهنگسازان روسیه آهنگسازان “ضد مردم” نامیده شدند و از اجرای آثار آنها جلوگیری می شد و پروکفیف نیز در این لیست بود.

پروکفیف در 61 سکته مغزی کرد و هیچ وقت از آن بهبود نیافت و در یک روز با استالین درگذشت!! خبر مرگ او تا یک هفته انتشار نیافت، زیرا رسانه ها تنها اخبار مربوط به مرگ استالین را پخش می کردند!
source: wikipedia
@partmusicschool
👇👇👇
“رقص شوالیه ها” از باله ی “رومئو و ژولیت” اثر #سرگئی_پروکفیف به رهبری #والری_گرگیف

https://www.youtube.com/watch?v=Z_hOR50u7ek

زندگینامه استاد محمد جلیل عندلیبی

 

‍ محمد جلیل عندلیبی آهنگساز و نوازنده سنتور درسوم اردیبهشت سال ۱۳۳۳ در سنندج متولد شد؛ در خانواده ای پرورش یافت که هم از طرف مادری و هم پدری در زمینه هنر و موسیقی فعال بودند و او را راهنمایی کردند.
به همین جهت در ۱۲ سالگی به مدت ۳ سال خواننده فرهنگ و هنر سنندج به سرپرستی حسن کامکار گردید از ۱۵ سالگی نوازندگی سنتور را شروع نمود.
در سال ۱۳۵۲ وارد دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران شد و پیش اساتید همچون نورعلی خان برومند، داریوش صفوت، احمد پژمان، علیرضا مشایخی، و … آموزش یافت.

عندلیبی به سال ۱۳۵۴ در دانشکدهٔ هنرهای زیبا علاوه بر ساز تخصصی سنتور و ساز الزامی پیانو، ساز دوم فاگوت را زیر نظر استاد پرژرف بلغاری فرا گرفت که باعث گردید عملاً به طور آکادمیک موسیقی کلاسیک غربی را تجربه نماید.

در سال ۱۳۵۵ به دعوت دکتر داریوش صفوت وارد مرکز حفظ و اشاعهٔ موسیقی ایران گردید و ضمن تدریس سنتور، گروه مولانا را تشکیل داد. ضمناً گروه مولانا ادامهٔ همان ارکستر فوق برنامه دانشگاه تهران بود. وی با خوانندگان بنام ایران مانند محمدرضا شجریان، شهرام ناظری و علیرضا افتخاری همکاری داشته است.

کنسرت‌های زیادی در سرتاسر دنیا با گروه مولانا به سرپرستی و آهنگسازی خویش اجرا نموده؛ و به معرفی و شناسایی موسیقی سنتی در تمام دنیا مبادرت ورزید و آلبوم های موسیقی بی شماری را نیز آهنگسازی و منتشر کرد و در زمینه موسیقی کُردی نیز فعالیت داشت.

در سال ۱۳۵۶ عندلیبی برای اولین بار ساز عرفانی دف را به مجموعهٔ ارکستر ایرانی اضافه نموده که خوشبختانه تلفیق آن با ارکستر ایرانی تحرک و سرزنده‌گی خاصی به موسیقی ایران داده است.
source: wikipedia
@partmusicschool
👇👇👇
بشنوید: بخشی از تصنیف “ای میهن”
آهنگساز #محمد_جلیل_عندلیبی
خواننده: #محمدرضا_شجریان

زندگینامه یوهان سباستین باخ

 

یوهان سباستین باخ در21 مارس 1685 در آلمان به دنیا آمد.اکثر اعضای خانواده ی او هنرمند بودند و سطح آن ها بالاتر از نوازندگان محلی بود.
باخ در ده سالگی یتیم شد و از آن پس با برادر خود زندگی میکرد و در همان سال ها یادگیری رسمی انواع ساز های موسیقی برای او امکان پذیر شد.
باخ در آثار اولیه خود نیز توانایی زیادش در بسط و گسترش، کپی کردن و پروراندن آثار گذشته را نشان داد. قطعه هایی که برای ارگ و کلاوسن نوشته بود، استعداد، ابتکار و قدرت بداهه نوازی او را نشان میدادند.
دو کشش درونی و توانایی کاملا متناقض درون باخ وجود داشت که باعث متبحر شدنِ این هنرمند شده است: از یک طرف او “بداهه نواز” بود و از طرفی بسیار “متفکرانه” با مسائل برخورد می کرد و با وسواس تک تک نت ها را کنار هم قرار می داد.
باخ ابتدا نوازنده ارگ کلیسایی و دربار بود، در همان زمان نیز توانایی های آهنگسازی خود پرورش داد و از “آنتونیو ویوالدی” درس های زیادی آموخت و بسیار الهام گرفت.

کلمه ی “باخ” در آلمانی به معنای جوی کوچک است و بهتوون در مورد این آهنگساز بزرگ، کلمه

Meer

را بکار برده که به معنای “اقیانوس” است!
لطافت قوی موسیقی باخ و گستردگی حاصل هنر وی، او را به عنوان یکی از بزرگ‌ترین آهنگسازان غرب در موسیقی تُنال مشهور ساخته‌است. با توجه به عمق معنایی، قوّت فنی و زیبایی هنرمندانه، آثاری چون سوئیت‌ها و پارتیتاها برای ساز کلاویه‌ای ، مس در سی مینور، پاسیون به روایت متای قدیس، هنر فوگ و تعداد بسیار زیادی کانتات و کُرال را می‌توان نام برد.
باخ کنسرتو “براندنبورگ” را در دورانی ساخت که خود از آن به عنوان شادترین دوره زندگی یاد می کرد.این تنها دوره زندگی باخ بود که مستقیما به موسیقی کلیسایی نپرداخت.
در اواخر عمرش، باخ به دلیل اینکه قدرت بینایی اش بسیار کم شده بود تصمیم به عمل جراحی چشم گرفت.
او پس از شش ماه که چشمانش را بسته نگه داشته بود، قبل از آنکه پزشک او را معاینه کند، خود چشمانش را باز کرد و توانست خانواده خود را ببیند، او از این اتفاق بسیار هیجان زده شد و دچار حمله قلبی شد!!!
باخ به مدت 10 روز در بستر بیماری بود و سرانجام در 65 سالگی با برجای گذاشتن بیش از 1000 اثر بی نظیر موسیقی از دنیا رفت.

Source: HarmonyTalk, Wikipedia
بشنوید:
کنسرتو ویولن در لا مینور
موومان سوم

بیلی هالیدی، ملکه ی غمگین موسیقی جَز

 

بیلی هالیدی، با نام اصلی النورا فیگن در ۷ آوریل ۱۹۱۵ در فیلادلفیا به دنیا آمد. به علت فقر و تنگدستی، نتوانست به تحصیل ادامه دهد و هنوز کلاس پنجم را تمام نکرده بود که ناچار به ترک تحصیل شد.

بی سوادی و بی پولی او را به تقاضای کار در یک سالن رقص در مرحله هارلم سوق داد. در همان حین که جواب رد شنیده بود متوجه شد که فرصتی برای یک خواننده در همان سالن وجود دارد و تصادفاً توانست به خوانندگی در آنجا مشغول شود.

تازه 20 ساله شده بود که منتقد و تهیه کننده معروف دنیای موزیک، «جان هاموند» با صدای او آشنا شد و ادعای او که اعلام کرده بود صدای « بیلی هالیدی» بهترین صدای است که تاکنون شنیده است موقعیت بی نظیری برای خواننده جوان ایجاد کرد. صدای پر جذبه خواننده جوان در ضمن آنکه از حسِ غمگین و دلسرد « بلوز» برخوردار است در عین حال مملو است از انرژی و قدرتیست که در جَز می توان سراغ گرفت.

صدای محزون ولی خروشان بیلی هالیدی با ترانه « میوه عجیب» به اوج خود رسید. ترانه ای که به کشتن سیاه پوستان اعتراض کرده بود. تلخی و خشمِِ فروخورده این ترانه که هر از چندگاهی یک کلمه را با لحنی غرش گونه ادا می کرد، بی شک ماندگارترین اثراعتراضی است که یک سیاهپوست در برابر نژادپرستی خلق کرده است.
.
او در 44 سالگی ضمن تحمل زندگی تخریب شده توسط نژادپرستی و مواد مخدر چشم از جهان فرو بست. تاسف اصلی در این است که بیلی هالیدی با وجود تاثیر شگرف و عظیمش بر موسیقی جهان، در تنگدستی و تنهایی فوت کرد.
source: Wikipedia.marde-rooz
@partmusicschool
بشنوید: ترانه یکشنبه غم انگیز و میوه عجیب از بیلی هالیدی

زادروز ابوالحسن صبا

استاد ابوالحسن صبا آهنگساز و نوازنده ی ایرانی، و از برجسته ترین چهره های موسیقی ایرانی در هفتاد سال گذشته است.
او در سال 1281 خورشيدي در خانواده اي تولد يافت که اهل هنر و ادبيات و طبابت بودند.
ابوالحسن تحصيلات مقدماتي را در مدرسه علميه و سپس در کالج آمريکايي به پايان رسانيد و به زبان و ادبيات فارسي و انگليسي آشنايي يافت.

او نزد میرزا عبدالله فراهانی، درویش خان و علی‌نقی وزیری تار و سه‌تار، نزد حسین هنگ‌آفرین ویولن، نزد حسین اسماعیل‌زاده کمانچه، نزد علی اکبر شاهی سنتور، نزد اکبرخان نی و نزد حاجی خان ضرب را آموخت.
صبا در ۲۲ سالگی دانشجوی ممتاز و تک‌نواز برنامه‌های مدرسهٔ عالی موسیقی شد و مورد احترام و تشویق اساتید و دوستانش قرار گرفت. نخستین اثر ضبط‌شدهٔ صبا قطعهٔ ” زرد ملیجه” با ویولن بود که در میان دو بند سرود ” ای وطن” در سال ۱۳۰۶ در قالب صفحه، تولید شد و بسیار مورد توجه قرار گرفت.

او در سال ۱۳۰۶ از طرف استاد علینقی وزیری مأمور شد تا در رشت مدرسه‌ای مخصوص موسیقی تأسیس کند. او نزدیک ۲ سال در رشت ماند و در آنجا ضمن آموزش موسیقی، به روستاها و کوهپایه‌های شمال رفت و به جمع‌آوری آهنگ‌های محلی پرداخت و ارمغان‌هایی از این سفر به همراه آورد. آهنگ‌های دیلمان، رقص چوبی قاسم‌آبادی، کوهستانی و امیری مازندرانی یادگار این دوره از زندگی اوست.

صبا در نواختن همه سازهای موسیقی ردیف، چیرگی پیدا کرد و تمام سازهای ایرانی همچون سنتور، تار، سه‌تار، تنبک، نی، کمانچه، ویولن و نیز پیانو را در حد استادی می‌نواخت ولی ویولن و سه‌تار را به عنوان سازهای تخصصی خود برگزید. سپس در مدرسه عالی موسیقی به شاگردی علی‌نقی وزیری درآمد و تکنواز ارکستر او شد.

در سال ۱۳۱۸ که رادیو تهران تأسیس شد، صبا در رادیو به کار نوازندگی پرداخت ولی همچنان در هنرستان موسیقی مشغول آموزش و پژوهش در زمینهٔ موسیقی بود و در اواخر عمر نیز در منزلش کلاس موسیقی دایر کرده بود و به علاقه مندان آموزش می‌داد.

بعد از مرگ و بر طبق وصیت او، خانه‌اش توسط دانشکدهٔ هنرهای زیبا در ۲۹ آبان ۱۳۵۳ به موزه تبدیل شد. این موزه در سال ۱۳۸۳ به کوشش سبا خویی، نوهٔ استاد، مرمت شد و به وضعیت فعلی‌اش رسید که امروز میزبان هنردوستان ایرانی است.
مکتب نوین موسیقی ایرانی که از درویش خان آغاز شده بود با صبا به اوج رسید وشاگردان صبا نیز پیرو راه او شدند.
source: iranianpath
@partmusicschool

 بشنوید: بخشی از قطعه ی ” به زندان، شوشتری” اثر ابوالحسن صبا و با تنظیم حسین دهلوی