زندگینامه فلیکس مندلسون

فلیکس مندلسون در یک خانواده یهودی – پروتستان در شهر هامبورگ آلمان به دنیا آمد.
پدر بزرگش یک فیلسوف یهودی و پدرش یک بانکدار ثروتمند بود که مذهب یهود را رها کرد و پروتستان شد و نام خانوادگی بارتولدی را برای خود برگزید. خانواده او علاقه زیادی به هنر و ادبیات داشتند پس مندلسون از همان اوان کودکی به یادگیری پیانو و ویولن پرداخت تا احتمالاً در نه سالگی برای نخستین بار کنسرت داد. وی از ۱۸۱۷ در برلین نزد فردریک زلتر آموزش هارمونی و آهنگسازی گرفت.
همان‌طور که خود می‌پنداشت، مانند موتسارت نابغه بود ، بین سنین 12 تا 14 سالگی اولین مجموعه دوازده سمفونی خود را نوشت! و هنگامی که بیش از هفده سال از عمرش نگذشته بود یکی از شاهکارهای ادبیات موسیقی، اورتور «رؤیای شب نیمه تابستان» را روی نمایشنامه شکسپیر نوشت. «مارش عروسی» معروف مندلسون نیز بخشی از همین اثر است، از دیگر آثار او می‌توان به کنسرتو برای ویولن و ارکستر اشاره داشت این اثر مندلسون دومین کنسرتو ویولن از سه کنسرتو برتر جهان است.
آثار او برای بیش از یک قرن، بی اهمیت شناخته می شد، اما در عصر حاضر بار ها در کنسرت ها شنیده شد.
مندلسون در اواخر عمرش در شرایط سلامتی بحرانی بود و شرایط نامساعد روحی او پس از مرگ خواهرش، توان این آهنگساز بزرگ را از او ربود. سرانجام در چهارم نوامبر 1847 از دنیا رفت و در قبرستان ترینتی در برلین، این نابغه بزرگ به خاک سپرده شد…

مارش عروسی از رویای شب نیمه تابستان

سمفونی شماره 4 : سمفونی ایتالیایی
موومان چهارم: سالتارلو

 

سازشناسی

سازشناسی: تنبور

#تنبور سازی است زهی زخمه ای، که دسته ‌ای بلند و کاسه‌ای گلابی شکل دارد و معمولاً از چوب توت ساخته می‌شود. کاسه آن به دو صورت یک تکه (کاسه‌ای) که از قدیم مرسوم بوده و چند تکه‌ای (ترکه‌ای یا چمنی) است که به تقلید از کاسه سه تار در دهه‌های اخیر ساخته شده‌است.
طول این ساز در بین ۷۰ تا ۸۰ سانتیمتر و دارای سه سیم است، یکی واخوان و دو سیم اصلی. در زمان قدیم به گفته فارابی از یک یا دو سیم اصلی استفاده می شدهاست که اکنون به صورت سه سیم معمول است.
این ساز دارای چهارده پرده (دستان) و فاقد ربع پرده می‌باشد و در نواختن آن دو نوع کوک رایج است. تنبور را با چهار انگشت دست راست و بدون استفاده از مضراب مصنوعی می‌نوازند و تکنیک‌های دست چپ آن شبیه دیگر سازهای زهی دسته دار مانند تار و سه تار است .
تنبور یکی از قدیمی‌ترین سازهای ایران است که جنبهٔ عرفانی و مقامی دارد. بزرگتر از سه‌تار و در قدیم به دوتار معروف بوده و در مناطق لک نشین به آن تمیره می‌گویند.
تنبور در مناطق یارسان‌نشین دارای تقدسی خاص است چنانچه نوازندگان قبل از شروع و در خاتمه دستانش را می‌بوسند.
در رپرتوار موسیقی تنبور حدود ۷۲ مقام وجود دارد که ۱۶ مقام آنها مربوط به مقام‌های مجلسی و ۵۶ مقام نیز مربوط به مقام‌های حقانی یا کلام است.
وسعت صدای تنبور یک اکتاوو نیم الی یک پرده است.

نوازندگان معروف تنبور در صد سال گذشته به شرح زیر هستند:
منطقه گوران: سید شمس الدین حیدری توتشامی، کادارا و کابشر، استاد سرخاو، لالو بیرخان، کاکی‌های گوراجو، درویش علی میر درویشی، علی اکبر مرادی، طاهر یارویسی، گل نظر عزیزی، بهزاد مرادی.
منطقه سرپل ذهاب: هوشنگ امیریان، فرخ یادگاری، کیوان قلخانی، سید جواد حسینی، برزو امیریان، پویا فتاحی، کیومرث خالدپور و …
منطقه کرند: آمیرزا صید علی کفاشیان قباد قبادی. استاد عادل کمالی. استاد عبدالرضا شیروئی. عامر کمالی. عرفان رحمتی و …
منطقه صحنه: نورعلی الهی، سید ایاز قزوینه‌ای، سید امراله شاه ابراهیمی، درویش امیر حیاتی، سید خلیل عالی نژاد، عبدالرضا رهنما، سید شهرام مرادی، رامین کاکاوند و …
منطقه کرمانشاه: غلام زنده دل، کیخسرو پورناظری، علیرضا فیض بشی پور، مظفر برنجی و ….

بخشی از تکنوازی تنبور ، سید خلیل عالی نژاد
“رو سر بنه به بالین”
از آلبوم صدای سخن عشق

برترین خوانندگان سوپرانو جهان

چچیلیا بارتولی خواننده سوپرانو کلوراتورای ایتالیایی، یکی از نوابغ دنیای اپراست
او با اجراهای زیبایش از آثار روسینی و موتسارت، سالیری، ویوالدی، هایدن و گلوک، و نیز آثار هنرمندان کمتر مشهور دورۀ باروک، اعتباری جهانی کسب کرده است.
پدر و مادر بارتولی هر دو از خوانندگان اپرای ایتالیا بوده اند و او اولین دروس موسیقی را از آنها فرا گرفته است. اولین اجرای عمومی خود را در 9 سالگی با اجرای اپرای توسکا داشته، و بعد ها در کنسرواتوار سانتا چیچیلیا در رم مشغول به تحصیل شده است.
چچیلیا بارتولی تا کنون به 5 جایزۀ گِرَمی در عرصۀ موسیقی کلاسیک و نیز جایزۀ معتبر ”هربرت فون‌کارایان“ دست یافته است. وی از سوی فرانسه لقب شوالیۀ هنر و ادبیات دریافت کرده است.
چچیلیا بارتولی می گوید: «ما روی صحنه نمی رویم تا از لباسها و آرایش زیبا لذت ببریم. ما داستانی را روایت می کنیم که تراژیک است. در این صورت است که میتوان احساسات را بیان کرد. می توان درون احساسی بسیار عمیق، غرق شد…»

source: classicfm.com

https://www.youtube.com/watch?v=mSwlpatYu-g

تاریخ پیدایش موسیقی آکادمیک ایران

قسمت ششم
“هنرستان موسیقی ملی”
در سال 1322 به کوشش روح ا… خالقی و همکاری گروهی از هنرمندان موسیقی ایرانی، «انجمن موسیقی ملی» تشکیل شد که ضمن اجرای برنامه های گوناگون، کلاسهایی برای آموزش موسیقی ایرانی ترتیب یافت. با تغییراتی که در برنامه هنرستان عالی موسیقی و اختصاص آن به موسیقی غربی پدید آمد و با توجه به نیازهای موسیقی کشور، در سال 1328 به انجمن موسیقی ملی مجوز تاسیس «هنرستان موسیقی ملی» داده شد و وزارت فرهنگ وقت نیز با پرداخت اعانه مورد نیاز هنرستان را آماده کرد و نخستین کلاس هنرستان در مهرماه همین سال به طور مختلط در ساختمان انجمن موسیقی ملی افتتاح گشت و بدین ترتیب هنرستان موسیقی ملی به همت روح ا… خالقی بنیاد گذاشته شد.

لازم بذکر است با توجه به دایر بودن «هنرستان عالی موسیقی» و تدریس سازهای کلاسیک و غیر ایرانی در این هنرستان، «هنرستان موسیقی ملی» در آن زمان فقط مشغول به تدریس سازهای ایرانی شد. (همچنین فعالیت این هنرستان جزو تاریخچه هنرستان موسیقی محسوب نمی شود و فقط بعنوان مرکزی موازی در جهت جبران عدم تدریس سازهای ایرانی در آن سالها تاسیس گردید.)
نخستین مدرسان هنرستان موسیقی ملی: موسی معروفی، نصراله زرین پنجه، ابوالحسن صبا، محمود ذوالفنون، حسینعلی ملاح، ابوالحسن صبا، حسین صبا، جواد معروفی، حسین تهرانی، مهدی مفتاح، هادی نراقی، علی محمد خادم میثاق، غلامحسین بنان، منصور گلزاری، پروین خانلری، مهری صادقی نژاد، محمد میرنقیبی…

مدیر و اساتید هنرستان موسیقی ملی

Source: tmbs.farhang.gov.ir dorrab.com

سازشناسی

سازشناسی: نِی

ساز نی ، با صدایی نرم و عمیق، اولین و قدیمی ترین ساز انسان معرفی می شود
نوع خاص نی که در موسیقی ردیف رایج است، نی معروف به “هفت بند” است و تشکیل شده از لوله ای توخالی و چوبین است. دو سرِ این لوله باز است و نوازنده آن را به حالت عمودی بین دندان های خود قرار داده و با دمیدن هوا، تولید صدا صورت میگیرد.
وسعت صدای این ساز حدود دو اکتاو و چند نت است.

نوازندگان معروف نی عبارتند از:
عبدالخالق اصفهانی، نایب اسدالله اصفهانی، مهدی نوایی، حسین یاوری، سید حسن کسایی.

استاد حسن کسایی با شاگردی در نزد مهدی نوایی و ابولحسن صبا، روش نوازندگی این ساز را تغییراتی داد و به چنان محبوبیتی رساند که در حال حاضر نام او را با نام این ساز به یاد می آورند!
نوازندگان مکتب او عبارتند از: حسن ناهید، سید محمدکاظم موسوی، جمشید عندلیبی، محمدعلی کیانی نژاد، حسین عمومی و …

بخشی از ساز و آواز شوشتری
حسن کسایی، محمدرضا لطفی، محمدرضا شجریان و ناصر فرهنگ فر

زندگینامه ولفگانگ آمادئوس موتسارت

 

ولفگانگ آمادئوس موتسارت، 27 ژانویه 1756،  نابغه ی موسیقی اتریشی، کسی که در مدت 35 سال زندگی، با تصنیف بیش از 600 اثر، پایه های موسیقی کلاسیک را بنا نهاد.
موتسارت در سومین سال از زندگی اش شروع به آهنگسازی کرد و در اروپا شهرت بسیاری یافت. در هفت سالگی اولین سمفونی، و در دوازده سالگی اولین اپرای کامل خود را نوشت!
موتسارت تا سال ۱۷۷۷ در دربار سالزبورگ خدمت می‌کرد. با وجود اینکه او از کار در دربار راضی نبود؛ آثار زیبا و دل‌انگیزی را می‌ساخت. با آنکه موتسارت دورهٔ نوجوانی خود را پشت سر می‌گذاشت اما در رشته‌های گوناگون می‌توانست با نامی‌ترین استادان به رقابت بپردازد. نخستین کنسرتو ویولن‌ها، شش سونات پیانویی، چند سرناد و دیورتیمنتو و نخستین کنسرتو پیانوی بزرگ، محصول این دوره از زندگی موتسارت هستند.
پس از جداشدن از دربار سالزبورگ با امید زیاد عازم وین شد و توانست جایگاهی را در این دربار بدست آورد، اما بازهم به خاطر طبع سرکش و ناسازگاری با رسم و سنت‌های پوسیده، با اربابان تازه نیز درگیر شد و از کارش او را برکنار کردند، هرچند در سال ۱۷۸۲ دوباره به استخدام دربار وین درآمد اما رابطه موتسارت با دربار تا پایان زندگی او تنش‌آلود باقی ماند
مرگ موتسارت سوژهٔ داستان‌ها، فیلم‌ها، و گفتگوهای فراوان است. موسیقی‌دانان و محققین نظرات مختلفی در رابطه با مرگ او دارند. دقیقاً مشخص نیست که موتسارت در چه زمانی به بیماری و مرگ تدریجی خود واقف شد و این که آیا این درک تأثیری در کارهای او داشت یا نه. برخی معتقدند که او به تدریج بیمار شد و طرز کار و سبک موسیقی او تا حدی مرگ تدریجی او را دنبال می‌کند. بر خلاف این نظر، تعداد زیادی از محققین اعتقاد دارند که بیماری موتسارت به طور ناگهانی بر او عارض شد و پس از ۲ هفته، جانش را گرفت. این طرز فکر بیشتر بر اساس وضع روحی او در نامه‌ها و مکالمه‌های او با دوستان و همکارانش می‌باشد و عنوان می‌کند که مرگ او ناگهانی و غافلگیرکننده بوده‌ است.
موتسارت حدود یک ساعت پس از نیمه شب پنجم دسامبر سال ۱۷۹۱ درگذشت. او به علت بیماری نتوانست آخرین اثر خود، مس رکوییم در ر مینور را کامل کند، با این حال این یکی از بهترین آثار او میباشد.

سمفونی شماره 40، موومان اول

لاکریموزا، از رکوییم در رِ مینور

معرفی آلبوم

آلبوم “حرمان” اولین اثر رسمی و مستقل “امید نعمتی” خواننده گروه “پالت” است

این آلبوم شامل ده قطعه به آهنگسازی و تنظیم صادق تسبیحی است. امید نعمتی به جز خوانندگی در نه قطعه،‌ آهنگسازی برخی قطعات را نیز بر عهده داشته. آهنگ‌های حرمان در فضای  موسیقی تلفیقی هستند. بعضی قطعات از سازبندی نظیر کوارتت زهی استفاده می‌کنند و برخی دیگر از ترکیب ساز و فضاسازی الکترونیک

اشعار آهنگ‌ها از آثار شاعرانی همچون هوشنگ ابتهاج، مهدی اخوان ثالث، رسول یونان، رهی معیری، حسین منزوی، حافظ، نادر نادرپور و حمید مصدق انتخاب شده. از نوازندگان آلبوم نیز می‌توان نازنین احمدزاده، روزبه اسفندارمز، کوروش بابایی، بهزاد حسن زاده، علی ضرابی، مهیار طهماسبی، دارا دارایی و داریوش آذر را نام برد.
https://beeptunes.com/album/504599798/%D8%AD%D8%B1%D9%85%D8%A7%D9%86

بخشی ازآلبوم حرمان

تاریخ پیدایش موسیقی آکادمیک ایران

قسمت پنجم:
در مهرماه ۱۳۲۰ علینقی وزیری بار دیگر به سمت ریاست اداره موسیقی کشور و هنرستان عالی موسیقی منصوب و روح الله خالقی با سمت معاونت او مشغول کار شد. در اساسنامه هنرستان نیز تغییراتی به وجود آمد و موسیقی ایرانی نیز جزء برنامه شد.

وزیری اساتید چکسلواکی که برای تدریس موسیقی غربی استخدام شده بودند را از هنرستان اخراج کرد و بار دیگر آموزش تار و موسیقی ایرانی به برنامه هنرستان افزوده شد.
با برداشتن رشته موسیقی غربی از هنرستان، بسیاری از هنرجویان این رشته دست به اعتصاب و اعتراض زدندو از حضور در کلاس ها خودداری کردند.سرانجام اعتراض آنها به شورای عالی فرهنگ کشیده شد ولی شورای عالی، نظریه و برنامه ی وزیری را تایید نمود و آشنایی با تار و موسیقی ایرانی جزو شرایط دریافت گواهی نامه قرار گرفت.

وزیری تا سال ۱۳۲۵ رئیس هنرستان بود و در شرایط نابسامان آن زمان هنرستان را به خوبی اداره کرد ولی در این مدت هنرستان رونق سابق خود را نداشت، از شمار هنرجویان کاسته شد و شعبه موسیقی نظام از سال ۱۳۲۰ تعطیل شد.

در مهر ماه ۱۳۲۵ پرویز محمود به ریاست اداره موسیقی و هنرستان برگزیده شد و روبیک گریگوریان به جای روح ا…خالقی به معاونت اداره و هنرستان موسیقی برگزیده شد. محمود تحصیل کرده ی کنسرواتوار بروکسل بود، در حالی که هنرستان را طبق اساس نامه 1321 اداره میکرد، برای حذف دروس موسیقی ایرانی و برگرداندن آن واحد به صورت یک کنسرواتوار مستقل، تلاش های فراوانی کرد.

عقیده محمود بر این بود که موسیقی ایرانی یکنوع موسیقی محلی است و فاقد متدها و کتابهای فنی و نظری می باشد و نمی توان آن را پایه و اساس تعلیمات یک آموزشگاه عالی موسیقی قرار داد ولی با تعلیم اسلوبهای علمی و کتب نظری موسیقی بین المللی، هنرجویان تکنیکی به دست خواهند آورد که به آسانی می توانند آهنگهای ایرانی را طوری تنظیم نمایند که با دارا بودن مایه و رنگ ایرانی برای ملت های دیگر نیز خوشایند و درخور پذیرش باشد.

بر اثر این اختلاف نظرها از طرف غلامحسین مین باشیان پیشنهاد شد در هنرستان عالی موسیقی منحصراً موزیک کلاسیک غربی آموزش داده شود و یک هنرستان هم برای آموزش موسیقی ملی تاسیس گردد. سرانجام شورای عالی در سال ۱۳۲۷ تصویب نمود که در هنرستان عالی موسیقی اختصاصاً موزیک کلاسیک و غربی تدریس شود و بار دیگر تاسیس دوره عالی هنرستان نیز مورد تصویب قرار گرفت…

پرویز محمود و روبیک گریگوریان

Source: tmbs.farhang.gov.ir dorrab.com

سازشناسی

سازشناسی: بربط/ عود

بربط یا عود از کهن ترین ساز های شرقی و از ساز های زهی زخمه ای است که در ایران و کشورهای عربی رواج دارد.
برخلاف بیشتر باورها که بربط را سازی عربی دانسته ‌اند، بربط ساز قدیمی ایرانی بوده‌ که پس از اسلام به کشورهای عربی برده می‌شود و از بربط به العود به معنای «چوب» تغییر نام پیدا می‌کند. خاستگاه بربط با استناد به نگاره‌های کنده شده عیلامی در هزاره سوم و چهارم پیش از میلاد، جنوب و جنوب غربی ایران است. در ظروف فلزی و کتیبه‌های بجای مانده از عصر ساسانی که نوازندگان را به تصویر کشیده‌اند این ساز بسیار دیده می‌شود. از بربط نوازان بنام این دوره می‌توان باربد، بامشاد، نکیسا و رامتین را نام برد.

در زمان حکومت عبدالرحمان دوم بر اندلس و دعوت او از یک بربط نواز بنام ایرانی به نام کمال‌الدین زریاب این ساز به اسپانیا وارد می‌شود. زریاب بربط را در این سرزمین گسترش و تکامل می‌دهد که در نهایت به ابداع گیتار اسپانیایی منجر می شود.

شکم این ساز بسیار بزرگ و گلابی شکل و دسته آن بسیار کوتاه است. بربط دارای ده سیم است و سیم‌ها به صورت دو به دو کوک می‌شوند. نت نویسی آن با کلید سل است ولی صدای آن یک اکتاو بم تر حاصل می شود. وسعت صوتی این ساز دو اکتاو است.
مضراب بربط از پر طاووس و شاه عقاب است، نوازنده‌های امروزی از مضراب‌های پلاستیکی نیز استفاده می‌کنند.

از جملهٔ عود نوازان معروف می‌توان به منصور نریمان، حسن منوچهری، محمود رحمانی پور، اکبر محسنی و عبدالوهاب شهیدی، حسین بهروزی‌نیا، محمد فیروزی، ارسلان کامکار و سالار ایوبی اشاره کرد.

از آلبوم وجد، دونوازدی عود و تنبک، اثر حسین بهروزی نیا

 بخشی از قطعه مقدمه ای بر آفتاب و حماسه ی سپیده دم